Muszę się Wam przyznać, że po ostatnich dwóch tygodniach mam jakieś takie katastroficzne wizje. Generalnie jest źle, wszyscy nas śledzą, każdy chce zainfekować nasze komputery i nas wykorzystać w celach niecnych. Aha, a nasze dzieci w necie wpadają tylko na złych ludzi i fałszywe wiadomości. Taki jest efekt chodzenia na branżowe konferencje.

Zacznę od końca, czyli 11. Międzynarodowej Konferencji „Bezpieczeństwo Dzieci i Młodzieży w internecie”. Jeśli miałbym po niej wyciągnąć krótki jednozdaniowy wniosek, byłby to fakt, iż nauczyciele jako największe z cyberzagrożeń wciąż oceniają przemoc. Ja jednak bardziej zgadzam się z opiniami prof. dr hab. Jacka Pyżalskiego i Łukasza Wojtasika z Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę. Obaj Panowie twierdzą, że rozdzielanie przemocy online i offline kompletnie mija się z celem. Jedno i drugie nie funkcjonuje oddzielnie, co więcej (to opinia, wynikająca z badań prof. Pyżalskiego) zdarzają się sytuacje, gdy ofiara w świecie online wchodząc do sieci, staje się sprawcą! Bo – to już moje wnioski – przecież tam jest anonimowość (lub przynajmniej jej pozory), bo nie widzę mojej ofiary twarzą w twarz, bo po prostu nie dostanę od niej w łeb (a przynajmniej nie od razu). We wtorek i środę obejrzałem sporo ciekawych prelekcji, odniosłem jednak wrażenie (jako stało gość konferencji, jej wielokrotny prelegent), że od kilku lat kręcimy się wokół własnego ogona, a dzieci i młodzież uciekają.

Bój się cyberzagrożeń

Gdybym miał wybrać prezentację, która najbardziej wbiła mi się w głowę tydzień wcześniej, podczas Security Case Study 2017 byłby to chyba występ Oleksija Jasińskiego z ukraińskiego ISSP Labs, traktujący o serii cyberataków na Ukrainę. Nie tylko dlatego, że Oleksij mówił po rosyjsku, a jego w pewnym sensie współ-prelegent tłumaczył to na angielski. Ba, nierzadko rozbawiał grupę starszych uczestników konferencji, wyłapujących szereg skrótów i uproszczeń. Przede wszystkim dlatego, że zdał nam wszystkim sprawę ze skali, poziomu ryzyk i nieuchronności ich wystąpienia. Wiecie, w sensie, że jeśli ktoś się na nas uprze, to nie ma siły, i tak da radę. Nie bez kozery „szef szefa mojego szefa”, Tomasz Matuła, odpowiedzialny w Orange Polska za infrastrukturę ICT i Cyberbezpieczeństwo na każdym kroku ostrzega, że nic wskazuje na to, by poziom cyberzagrożeń kiedykolwiek miał zacząć spadać. Niemal codziennie słyszymy, że przestępcy wykorzystują globalną sieć do wykradania danych lub działania na szkodę firm, instytucji a nawet krajów.

– To widać po statystykach CERT Orange Polska, który śledzi nieprzerwanie rosnące trendy – zaznacza Matuła. – W samym sierpniu zarejestrowaliśmy ponad 9 mld zdarzeń, obsługując średnio 45 poważnych incydentów bezpieczeństwa dziennie! – dodaje.

Jednym z popularniejszych zagrożeń w ostatnich miesiącach był RAT (Remote Access Trojan) znany pod nazwą Orcus. Przez ostatni czas bardzo dokładnie przyglądali mu się nasi eksperci. W efekcie możecie zapoznać się z całkiem sporą, 50-stronicową analizą jego aktywności i możliwości. Miłej lektury!

Michał Rosiak

Przełom lat – nieważne jakich, dowolnych lat, przełom po prostu – to standardowo okres podsumowań i przewidywań. Gdzie by nie patrzeć, w dziedzinie cyberbezpieczeństwa jednego możemy być pewni: na pewno nie zabraknie roboty dla specjalistów, bowiem przestępcy, jakkolwiek dziwnie by to nie zabrzmiało, mają jeszcze spore pole do rozwoju.

– Teoretycznie opłaca się tylko kradzenie danych, najlepiej strategicznych, dużych firm. Złodziej może być pewny, że ich dotychczasowi właściciele będą się licytować z konkurencją, kto da więcej. Ale kto może zapłacić za informacje z komputerów zwykłego internauty? A może… właśnie ten internauta? – w ten sposób istotę i sens działania ransomware wyjaśniał podczas swojej prezentacji na ubiegłorocznej konferencji Security Case Study Mikko Hypponen, legenda wśród bezpieczniaków. Dokładnie tak jest, a CERT Orange Polska regularnie obserwuje coraz to nowe kampanie mające na celu przekonanie internautów do zainstalowania na swoich komputerach ransomware’u. Ten trend w tym roku na pewno nie zwolni, w czym absolutnie zgadzam się z Wielandem Alge, wiceprezesem Barracuda Networks. Co gorsza, w jego opinii cyberprzestępcy coraz częściej będą brać na celownik małe i średnie firmy – przede wszystkim dlatego, że nie stać ich (firm, nie przestępców) na odpowiednio duże inwestycje w rozwiązania bezpieczeństwa. Także jednak (to już moje spostrzeżenie) ze względu na fakt iż szansa na to, iż firma wprowadziła redundancję kluczowych dla funkcjonowania biznesu systemów, czy choćby regularnie wykonuje trzymane w bezpiecznym środowisku kopie bezpieczeństwa, są wprost proporcjonalne do jej wielkości. Ergo – „strzał” w małą firmę to nie tylko duża szansa na zablokowanie jej działania, ale także na zapłacenie okupu, gdy jedyną alternatywą jest tzw. „biznes stop”.

Co robić, jak żyć? Zainwestować w rozbudowę własnej infrastruktury bezpieczeństwa lub zwrócić się w kierunku tych, którzy zrobili to już znacznie wcześniej. To nie wstyd, w końcu nie każdy ma prawo jazdy/samochód, wielu z nas jeździ komunikacją zbiorową lub taksówkami, a ostatecznie efekt jest taki sam: dotarcie z punktu A do punktu B. I tak jak nie ma sieci w pełni bezpiecznych – są tylko niedokładnie przeskanowane – tak samo nie ma ludzi w pełni gotowych na zagrożenia bezpieczeństwa w sieci. Warto jednak przyjrzeć się tym, którzy mają już wieloletnie doświadczenie spore doświadczenie na „placu boju”, poparte certyfikatami i międzynarodową współpracą. Którzy z większością problemów sobie poradzą, a przy pozostałych będą wiedzieli, jak zareagować.

Muszę się Wam przyznać, że po ostatnich dwóch tygodniach mam jakieś takie katastroficzne wizje. Generalnie jest źle, wszyscy nas śledzą, każdy chce zainfekować nasze komputery i nas wykorzystać w celach niecnych. Aha, a nasze dzieci w necie wpadają tylko na złych ludzi i fałszywe wiadomości. Taki jest efekt chodzenia na branżowe konferencje.

Zacznę od końca, czyli 11. Międzynarodowej Konferencji „Bezpieczeństwo Dzieci i Młodzieży w internecie”. Jeśli miałbym po niej wyciągnąć krótki jednozdaniowy wniosek, byłby to fakt, iż nauczyciele jako największe z cyberzagrożeń wciąż oceniają przemoc. Ja jednak bardziej zgadzam się z opiniami prof. dr hab. Jacka Pyżalskiego i Łukasza Wojtasika z Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę. Obaj Panowie twierdzą, że rozdzielanie przemocy online i offline kompletnie mija się z celem. Jedno i drugie nie funkcjonuje oddzielnie, co więcej (to opinia, wynikająca z badań prof. Pyżalskiego) zdarzają się sytuacje, gdy ofiara w świecie online wchodząc do sieci, staje się sprawcą! Bo – to już moje wnioski – przecież tam jest anonimowość (lub przynajmniej jej pozory), bo nie widzę mojej ofiary twarzą w twarz, bo po prostu nie dostanę od niej w łeb (a przynajmniej nie od razu). We wtorek i środę obejrzałem sporo ciekawych prelekcji, odniosłem jednak wrażenie (jako stało gość konferencji, jej wielokrotny prelegent), że od kilku lat kręcimy się wokół własnego ogona, a dzieci i młodzież uciekają.

Bój się cyberzagrożeń

Gdybym miał wybrać prezentację, która najbardziej wbiła mi się w głowę tydzień wcześniej, podczas Security Case Study 2017 byłby to chyba występ Oleksija Jasińskiego z ukraińskiego ISSP Labs, traktujący o serii cyberataków na Ukrainę. Nie tylko dlatego, że Oleksij mówił po rosyjsku, a jego w pewnym sensie współ-prelegent tłumaczył to na angielski. Ba, nierzadko rozbawiał grupę starszych uczestników konferencji, wyłapujących szereg skrótów i uproszczeń. Przede wszystkim dlatego, że zdał nam wszystkim sprawę ze skali, poziomu ryzyk i nieuchronności ich wystąpienia. Wiecie, w sensie, że jeśli ktoś się na nas uprze, to nie ma siły, i tak da radę. Nie bez kozery „szef szefa mojego szefa”, Tomasz Matuła, odpowiedzialny w Orange Polska za infrastrukturę ICT i Cyberbezpieczeństwo na każdym kroku ostrzega, że nic wskazuje na to, by poziom cyberzagrożeń kiedykolwiek miał zacząć spadać. Niemal codziennie słyszymy, że przestępcy wykorzystują globalną sieć do wykradania danych lub działania na szkodę firm, instytucji a nawet krajów.

– To widać po statystykach CERT Orange Polska, który śledzi nieprzerwanie rosnące trendy – zaznacza Matuła. – W samym sierpniu zarejestrowaliśmy ponad 9 mld zdarzeń, obsługując średnio 45 poważnych incydentów bezpieczeństwa dziennie! – dodaje.

Jednym z popularniejszych zagrożeń w ostatnich miesiącach był RAT (Remote Access Trojan) znany pod nazwą Orcus. Przez ostatni czas bardzo dokładnie przyglądali mu się nasi eksperci. W efekcie możecie zapoznać się z całkiem sporą, 50-stronicową analizą jego aktywności i możliwości. Miłej lektury!