Od inspiracji do działania

Fundacja Przystanek Twórczość wpadła na fajny pomysł stworzenia Akademii Animacji. Zrobili to z myślą o młodzieży z małych miast i wsi, która chce kreować wydarzenia kulturalne w swojej miejscowości, takie jak: przegląd filmów, wernisaż fotografii, happening, zaproszenie ciekawych artystów. Młodzi ludzie często nie wiedzą, od czego zacząć, zastanawiają się: kto może im pomóc? gdzie szukać na to pieniędzy? jak napisać wniosek? jak zrealizować projekt? Dlatego w ramach Akademii, prowadzone były warsztaty „Fabryka inicjatyw”, podczas których młodzież była inspirowana do aktywności twórczej, definiowania swoich potrzeb, realizowania własnych pomysłów metodą projektu. Młodzież otrzymała wsparcie merytoryczne, finansowe i konsultacje z lokalnymi animatorami kultury. Podczas Akademii Animacji dofinansowano 6 projektów młodzieżowych z Olecka i okolic. Dokumentowano historię Olecka, poznawano historię pradziadków, przeprowadzono warsztat plastyczny, powstał festiwal filmowy i kabaret.

Efekty działań oleckiej młodzieży możecie zobaczyć na specjalnej stronie stworzonej właśnie na potrzeby projektu: www.akademiaanimacji.pl/ Znajdziecie tam też blog, gdzie uczestnicy projektu na gorąco opisywali swoje wrażenia.

Całość przedsięwzięcia zorganizowano dzięki grantom przyznanym przez Fundację Orange w ramach programu Akademia Orange. Edukacja poprzez gry miejskie, hip hopowe warsztaty akustyczne, streetartowe rewitalizacje osiedli – to tylko niektóre z pomysłów nagrodzonych w pierwszej edycji tego programu. Wczoraj uroczyście go podsumowano. Do I edycji programu zgłoszono 621 projektów. Kapituła premiowała te, które w kreatywny sposób uczą dzieci i młodzież umiejętności społecznych oraz pomagają w przeciwdziałaniu wykluczeniom. Istotnym kryterium było również nawiązanie partnerstwa z inną organizacją oraz zastosowanie nowoczesnych technologii w proponowanych działaniach. Łącznie wybrano 38 projektów w całym kraju. Opisy wszystkich projektów znajdują się na stronie www.akademiaorange.pl.

Półwysep Apeniński tonie we łzach. Rozpacz, niemalże żałoba narodowa. Przecież dla Włochów piłka nożna to sport narodowy. Ból jest tym większy, że z pierwszej rundy odpadają obrońcy tytułu. Być może z tego powodu "La Gazzetta dello Sport" będzie wydana na czarno? Może czcionka pozostanie różowa, choć "różowo" we włoskiej piłce wcale nie jest.

Analizując historię mistrzostw świata, można zauważyć całkiem ciekawą (może nie dla Włochów) sprawę. Od 1930 roku, czyli od pierwszych mistrzostw świata w Urugwaju, trzeci raz obrońca tytułu nie zdołał wyjść z pierwszej rundy.

Oczywiście debiutantami byli... Włosi. W 1950 roku, broniąc tytułu w Brazylii, włoscy piłkarze zajęli drugie miejsce w grupie (z trzech drużyn awansowała jedna - Szwecja).

W 1966 roku, na angielskich boiskach szczęście nie sprzyjało Brazylijczykom, którzy bronili tytułu zdobytego w Chile. W grupie z Portugalią, Węgrami i Bułgarią, Brazylia uplasowała się na trzecim miejscu.

Na pocieszenie, choć marne, dzień wcześniej odpadli wicemistrzowie, sąsiedzi Włochów - Francuzi. Ale czy to coś zmienia? W takim razie, co pozostaje włoskim kibicom? Czy wygrana włoskiego zespołu w piłkarskiej Lidze Mistrzów zaspokoi oczekiwania? Pozostaje jeszcze Scuderia Ferrari, być może kolarska niespodzianka w Tour de France, bo na Francesce Schiavone, zwyciężczyni Rolanda Garrosa, na kortach Wimbledonu też już Włosi nie mogą liczyć. To wszystko chyba nie ma znaczenia. Przecież mistrzostwa świata w piłce nożnej są teraz najważniejszym sportowym wydarzeniem. Reszta nie jest nawet w cieniu...

Włoski lament

Pozytywne testy OEN, będzie oferta komercyjna