W ostatnich miesiącach triumfy, pod kątem oglądalności, święcił „Gambit królowej”. Jednak wkrótce może zostać zdetronizowany! Teraz jest pora na „Lupina”. Poznajcie serial, w którym zakochał się świat.

Jest jednym z najpopularniejszych seriali Netflixa – najchętniej oglądanym w Polsce i nie tylko u nas. „Lupin” z Omarem Sy („Nietykalni”) w roli głównej to połączenie kryminału, komedii, kina akcji z… iluzją i miłością w tle. Będzie czarująco, jak to na dżentelmena przystało, tylko… pilnujcie swoich portfeli!

Po pierwsze literatura

Sama postać Arsena Lupina, czyli właśnie dżentelmena-włamywacza, stworzona została przez francuskiego pisarza Maurice’a Leblanca i wydana, jako powieść, w 1905 roku. Bohater w meloniku i pelerynie (jego znak rozpoznawczy), dzięki swojemu sprytowi i urokowi nieraz wychodził cało z opresji. Zyskał popularność nie tylko w swojej ojczyźnie – Francji. Książki o nim przetłumaczono na wiele języków. Powstawały też kolejne części jego przygód, które były już ekranizowane, ale jeszcze nie w takiej formie.

Serial „Lupin” można określić jako wariacja na temat słynnego bohatera, luźna adaptacja książki – przeniesiona w dzisiejsze czasy. Historia zainspirowana jest literackim oryginałem, jednak nie opowiada ona o Arsenie, tylko o jego czytelniku, który metody zaczerpnięte z książki wciela w swoje życie. A sama powieść Leblanca stała się dla niego praktycznym poradnikiem i wręcz świętością. Książką dostarcza mu pomysłów, rozwiązań problemów; cytuje ją, zna prawie na pamięć, czyta i analizuje wielokrotnie, a także przekazuje z pokolenia na pokolenie. Sentymentalny upominek od ojca wręcza własnemu synowi, jako lekturę obowiązkową. A wszystko to robi Assane Diop (Omar Sy) – współczesna wersja Lupina, jego wierny fan i naśladowca.

Skradnie Wasze serca. Dosłownie

Assane Diop też jest włamywaczem i swoje kradzieże wykonuje w zaskakujący, pełen uroku (o ile można tak mówić o przestępstwie…) sposób. Z gracją, elegancko ubrany, z finezyjnymi pomysłami, będąc przy tym czarującym. Magiczne sztuczki też nie są mu obce. Do tego jest po prostu poczciwym facetem, któremu niezbyt się w życiu udało, więc tym bardziej mu kibicujemy. W dzieciństwie jego ojciec został niesłusznie o coś oskarżony i poniósł śmierć. Po latach jego dorosły syn – Assan – postanawia wyjaśnić dawną sprawę, oczyścić dobre imię taty i dać nauczkę tym, przez których cierpiała jego rodzina. Opracowuje więc plan kradzieży brylantowego naszyjnika, przechowywanego w jednym z najsłynniejszych muzeów – w Luwrze. To rozpoczyna serię zaskakujących wydarzeń. Jeśli moje streszczenie brzmiało zawile, to wiedzcie, że nie chce za dużo zdradzać, by nie psuć Wam przyjemności z oglądania i odkrywania kart, bo będzie się działo…

Najbardziej w serialu podobało mi się to, że jest to świetnie zrobiony, dopracowany w każdym calu, nieprzewidywalny, wielowątkowy i taki… barwny. Jest widowiskowy, kradzieże przypominają sztuczki na pokazach iluzjonistów, a w tle piękny Paryż. Nie jest to też typowy kryminał, nie jest mroczny, krwawy czy jak czasem bywa – wręcz męczący. Tutaj mamy lekkość i płynność w sposobie narracji, mamy też ciągłą akcję – retrospekcje, różne plany, trzeba być cały czas czujnym i nieźle główkować. I to jest właśnie wciągające.

Do tego mocną stroną serialu jest bohater – Omar Sy ma charyzmę i radość, która od niego wręcz bije. Z uśmiechem na twarzy przyglądamy się jego poczynaniom. A jako ciekawostkę dodam jeszcze, że aktor – w ramach akcji promującej serial, sam rozwieszał plakaty (z własną podobizną, reklamujące „Lupina”), na paryskich stacjach metra.

Paryski szyk i styl

W ostatnich latach francuskie kino coraz bardziej było na topie. Ich komedie ponownie (po przerwie od filmów z Luis de Funes czy „Amelii”) podbijały zagraniczne kina. Teraz jest szansa, że serial znad Sekwany rozpocznie kolejny, nowy trend. Na razie pierwszy sezon zapewnia dużo akcji, rozrywki i niedosytu – w oczekiwaniu na ciąg dalszy. Zanim to nastąpi warto sięgnąć po książki. Chociaż z nich nie dowiemy się co zrobi Assan, to możemy poznać tajemnice i metody prawdziwego Lupina, a także przypomnieć sobie literacki klasyk.

Serial „Lupin” obejrzycie mając pakiet telewizyjny w Orange Love z Netflixem. Warto w niego uzbroić się nim pojawi się kolejny sezon, bo naprawdę fajnie się to ogląda. I zanim znów będziemy jeździć po świecie i zwiedzać słynne muzea to już teraz możemy przenieść się do Francji – w zwariowaną, pełną przygód podróż. Nie zapomnijcie tylko melonika i peleryny.

… oto jest pytanie. Jeśli rok 2020 nas czegoś nauczył, to pokory wobec naszych przewidywań dotyczących przyszłości. Dlatego dzisiaj przyjrzymy się szerszym trendom i spróbujemy dopasować je do rzeczywistości COVID-19.

Ten rok rozpoczął się dwoma ważnymi wydarzeniami obrazującymi potęgę technologii: uruchomieniem powszechnych programów szczepień w wielu krajach oraz zamieszkami na Kapitolu.

Z pewnością rozpoczęty właśnie rok będzie nadal naznaczony pandemią. Mam nadzieję, że w najbliższych miesiącach uda nam się zdobyć przewagę w walce z COVID-19. Szczepionki opracowane w bardzo szybkim tempie dają szansę na zwalczenie tego wirusa w stopniu, który umożliwi nam funkcjonowanie w warunkach względnej normalności. To, że udało się opracować je w tak krótkim czasie jest rezultatem lat badań i technologii, które napędzają tę innowację. To właśnie technologia umożliwia dostosowanie i „przepisanie” szczepionki, aby dopasować ją do nowych wariantów wirusa, jeśli zajdzie taka potrzeba – pisał o tym w ubiegłym tygodniu MIT Technology Review.

Po drugie, wydarzenia, które miały miejsce w USA na samym początku tego roku, pokazują niejednoznaczność platform społecznościowych i algorytmów, które nimi rządzą. Zasadniczo platformy te pomagają ludziom się spotkać – bez względu na ich intencje. Mogą zdziałać wiele dobrego, jak widzieliśmy podczas pandemii, kiedy ludzie organizowali się lokalnie aby wspierać się nawzajem. Wydarzenia z 6 stycznia na nowo ożywiły dyskusję,  która toczy się od wielu lat, skłaniając rządy do przyjrzeia się temu zjawisku i podjęcia wysiłków w celu uregulowania tego, co dzieje się w internecie. Z jednej strony istnieje cienka granica między zapewnieniem bezpieczeństwa a zapewnieniem wolności słowa, co powoduje, że te wysiłki spotykają się z oporem społecznym. Z drugiej strony udowodniono, że samoregulacja rzadko przynosi pożądane owoce i, jak twierdzą autorzy The Economist, „regulacji wolności słowa nie należy zlecać kilku potentatom technologicznym”. „Bańka społeczna”, którą tworzą algorytmy, jest dobrze zbadana i opisana. Zbanowanie wybranych kont nie rozwiązuje problemu.

Te dwa przypadki, choć mają przeciwny charakter, pokazują rolę, jaką technologia i innowacje odgrywają w naszym życiu. Jednocześnie przekazują mocne przesłanie: potrzebę integracji i wzmocnienia pozycji użytkownika w odniesieniu do technologii. Przez wiele lat postęp technologiczny przytłaczał. Innowacja była postrzegana jako slogan, coś oderwanego od prawdziwego życia. W końcu mieliśmy zakupy online, bankowość i smartfony, ale to wszystko. To z kolei spowodowało brak zaufania do nauki i technologii, który obecnie obserwujemy. Zaciągnięcie hamulca w rozpędzonym pociągu kapitalizmu, jakie spowodowała pandemia, może zaowocować falą nowych innowacji, dostrzegających i doceniających w tym wszystkim człowieka – rozwiązań, które są bliskie użytkownikom i odpowiadają na ich rzeczywiste potrzeby. Pandemia dowiodła, że ​​istnieje pilna potrzeba innowacji w kluczowych branżach i usługach publicznych, w tym w edukacji i opiece zdrowotnej.

To jest dla nas wezwanie do bardziej włączającego podejścia. Parafrazując klasyka, connectivity is queen. Trwająca pandemia i przejście do pracy zdalnej w wielu branżach, które wcześniej faworyzowały tradycyjne miejsca pracy, mogą zdziałać więcej niż tylko upowszechnienie wideokonferencji. Na przykład poprzez otwarcie rynku pracy na więcej zdalnych rozwiązań pracę lub wprowadzenie jakiejś formy pomocniczej edukacji na odległość, a przez to wyrównanie ryzyka wykluczenia ze względu na miejsce zamieszkania. Ale żeby to zadziałało, potrzebujemy powszechnego dostępu do narzędzi cyfrowych, a mianowicie dobrej jakości połączenia internetowego. Rozbudowa światłowodu i powstanie sieci 5G powinny to ułatwić. Musimy współpracować, prywatni inwestorzy, władze lokalne i rządy, aby nikt nie został pominięty na tej drodze do innowacji.

Orange działa na rynkach w Europie, Afryce i Bliskim Wschodzie, wszędzie stając się partnerem cyfrowej transformacji i starając się zmniejszać własny ślad węglowy.  Zgodnie z globalną strategią wdrażamy projekty poprawiające efektywność energetyczną, kładziemy nacisk na zwiększenie udziału energii odnawialnej w miksie energetycznym i rozwijamy działania zgodnie z koncepcją gospodarki o obiegu zamkniętym.

Sieć bardziej przyjazna środowisku

Priorytetowym działaniem jest poprawa efektywności energetycznej sieci, realizowana w ramach globalnego planu Green IT & Networks. Program ma na celu optymalizację naszych wdrożeń technicznych, zwiększenie efektywności centrów danych i zmniejszenie zużycia energii przez urządzenia. Zastępujemy starą infrastrukturę nowoczesnym sprzętem, wykorzystując alternatywne rozwiązania, takie jak naturalna wentylacja czy energia słoneczna. Przykładami są francuskie centrum danych Grupy Orange w Val-de-Reuil czy w pobliżu Chartres. W Afryce i na Bliskim Wschodzie korzystamy z 2800 stacji solarnych do zasilania stacji bazowych sieci komórkowej. W Jordanii działają dla Orange trzy farmy słoneczne, które pokrywają 73% zapotrzebowania na energię elektryczną. W Polsce, dzięki Programowi Optymalizacji Energii – lokalnej implementacji globalnego planu – udało się zredukować emisje CO₂ o 16 % w latach 2015-2019, pomimo prawie trzykrotnego (+185%) wzrostu transmisji danych w naszych sieciach, w tym samym czasie. W całej Grupie Orange program Green ITN, pomógł zaoszczędzić 3,5 miliona ton ekwiwalentu CO₂ w latach 2010–2019. To mniej więcej tyle, ile w ciągu roku emituje 400 tys. Polaków!

Carsharing i oszczędne biura

Budynki i transport odpowiadają w Grupie Orange za 20% emisji CO₂. Dlatego pracujemy nad zmniejszeniem tego wpływu. W ostatnich 10 latach udało się zmniejszyć emisje w tym zakresie o 35%. W Grupie Orange dysponujemy największą w Europie flotą samochodów car-sharing z 2540 samochodami hybrydowymi i elektrycznymi na drogach. W ciągu 12 lat zredukowaliśmy emisję CO₂ naszych pojazdów o 34%. Od lat korzystamy w bieżącej pracy z tele- i  wideokonferencii. Dzięki wdrożonemu rozwiązaniu wideokonferencyjnemu dla naszej nowej siedziby OMEA w Casablance, obejmującej 18 krajów regionu, ograniczymy podróże o 25% do 2021. W Polsce realizujemy projekt, dzięki któremu zmniejszamy zużycie energii w budynkach, poprzez identyfikację nieefektywnych energetycznie obiektów i zastępowanie ich nowymi – nie tylko bardziej komfortowymi, ale też lepiej połączonymi z siecią komunikacji miejskiej oraz bardziej oszczędnymi pod względem zużycia zasobów i energii. Promujemy również kulturę współdzielenia transportu. W 2019 r. wdrożyliśmy system carsharing Weź Auto, który pozwala na efektywniejsze współdzielenie służbowych pojazdów.

Zamykamy obieg

Aby ograniczyć zależność od zasobów naturalnych Ziemi, Grupa Orange zobowiązała się do wdrożenia zasad gospodarki o obiegu zamkniętym. Od eko-projektowania przez odzyskiwanie, odnowę, naprawę, recykling w celu wydłużania cyklu życia urządzeń. Celem jest produkcja zrównoważonych produktów i usług przy jednoczesnym ograniczeniu konsumpcji i odpadów, a tym samym zerwanie z tradycyjnym modelem gospodarki liniowej (wydobycie, produkcja, konsumpcja, utylizacja). Działamy, aby do 2025 roku produkty Orange były zaprojektowane w duchu eko-design.

Jakie konkretne wyniki osiągnęła Grupa Orange w tym zakresie? W ciągu 10 lat zebraliśmy 15 mln używanych telefonów. Jeśli telefon nadal działa i ma wartość rynkową, można go odsprzedać w salonie Orange. Urządzenie trafia do wyspecjalizowanych partnerów, którzy usuną dane i odnowią urządzenie, dzięki czemu zyskuje drugie życie. Natomiast zużyte telefony komórkowe są przekazywane do recyklingu, aby ograniczyć ich szkodliwość dla środowiska i odzyskać surowiec, który można wykorzystać do zrobienia nowych produktów.

Mniej plastiku w karcie SIM

Zmniejszamy też wpływ kart SIM na środowisko. W całej Grupie są wprowadzane karty SIM w o połowę mniejszym plastikowym blistrze, dzięki czemu ta sama ilość plastiku wystarcza do pomieszczenia dwóch kart SIM, a nie jednej z tej samej ilości materiału. Ta „połówkowa” karta stanowi obecnie 30% wolumenu naszej Grupy, co pozwala zaoszczędzić 300 ton plastiku na 100 milionów kart SIM, które dystrybuujemy każdego roku. W Orange Polska stopniowo wdrażamy zmniejszone karty SIM. Są już dostępne w Orange Flex i Orange na kartę, już za chwilę trafią do ofert abonamentowych, a w 2021 roku obejmą całość wolumenu. Koleżanki i koledzy w Belgii są już krok dalej – Orange Belgia właśnie wprowadza karty SIM produkowane z plastiku w 100% pochodzącego z recyklingu. Inspirujemy się wzajemnie

#OrangeGoesGreen!