Od wielu tygodni w każdej gazecie czytam o kryzysie. Moja koleżanka z pracy opowiadała, że jej kredyt denominowany we franku szwajcarskim urósł z ok. 600 tys.zł do prawie 800 tys.zł, przewyższając wartość mieszkania, a rata skoczyła o ponad 1,3 tys. zł. Wszystkiemu winny słabnący w oczach złoty. Dlaczego o tym piszę, bo dziś przeczytałem ciekawy artykuł Tomka Świderka w Gazecie Prawnej biznes.gazetaprawna.pl/artykuly/111918,przez_slabego_zlotego_nowe_modele_komorek_sa_drozsze.html, w którym analizuje, czy wzrosną ceny telefonów komórkowych. Wszyscy operatorzy rozliczają się głównie w euro i muszą przeliczając na złotówki wydać za ten sam aparat o ponad 30 proc. więcej niż pół roku temu. Nie wspomnę już o droższej infrastrukturze technicznej, a także spadku przychodów operatorów ze względu na jedne z najniższych w Europie stawek MTR, które zostały wyliczone przez UKE 30 września 2008 roku, ale wzięto do nich najniższy w historii kurs euro z lipca 2008. Oznacza to mniej pięniędzy na subsydiowanie aparatów. Nic dziwnego, że cały rynek komórkowy ma teraz łamigłówkę ekonomiczną-marketingową do rozwiązania. Klienci są przyzwyczajeni do tanich telefonów, nawet tych z najwyższej półki kosztujących kilkaset euro u producenta. Można oczywiście pójść po bandzie i podnieść ceny telefonów, tłumacząc się kursem, jak Orlen z paliwami. To nawet logiczne, ale moim zdaniem nierealne w Polsce i żaden operator nie zdecyduje sie na ten ruch. Firmy będą szukać innych rozwiązań np. jak bardziej związać klienta z operatorem, skłonić korzystania z większej ilości usług, czy negocjować z producentami niższe ceny, a partnerami handlowymi niższe marże. Decyzja o nowej strategii operatorów dotyczącej telefonów, zbliża się z każdą chwilą wraz ze znikaniem z magazynów ostatnich aparatów kupowanych za „stare niskie” euro.
