Co dzieci robią w sieci? Większość rodziców jest przekonanych, że wie jak odpowiedzieć na to pytanie – tymczasem wyniki naszych badań pokazują co innego.

Dzieci korzystają z Internetu dłużej i niekoniecznie w domu, jak sądzą rodzice. 3/4 dzieci przyznaje, że korzysta z sieci w dużum stopniu poza domem, a tylko co siódmy rodzic ma tego świadomość.

Rodzice deklarują też większe zaangażowanie – częściej niż dzieci wskazują, że wspólnie korzystają z Internetu, że rozmawiali z dziećmi o bezpieczeństwie w sieci. Zdecydowana większość rodziców (95%) deklaruje, że zdarza im się towarzyszyć dziecku podczas korzystania z Internetu. Wśród dzieci odsetek ten jest o 29 pp. niższy. Rodzice inaczej niż dzieci postrzegają niebezpieczeństwa związane z Internetem – obawiają się uzależnienia, cyberprzemocy czy niekontrolowanych zakupów w sieci, a dla dzieci największe obawy zwiazane są z … brakiem Internetu i wirusami.

Rozdźwięk widać także na poziomie deklaracji o kontroli poczynań najmłodszych w sieci. Prawie wszyscy rodzice mówią, że kontrolują to, co robią ich dzieci w Internecie, tymczasem na taką kontrolę wskazuje 2/3 dzieci a co szóstemu (15%) dziecku zdarzyło się przeglądać zabronione przez rodziców treści. Trzy czwarte z nich deklarowało, że trafiło na nie przypadkiem.

Więcej ciekawych informacji na temat bezpieczeństwa dzieci w sieci znajdziecie w badaniach, które na zlecenie Orange Polska i przy współpracy Fundacji Dzieci Niczyje i Fundacji Orange przeprowadził TNS Polska. Nasze badanie pokazuje też co zmieniło się w ciągu ostatnich lat w kwestii zagrożeń dzieci w sieci ( porównanie z badaniami z 2008r).

Kto to jest: za postawę w bramce był nominowany do nagrody piłkarza września angielskiej Premiership, ale furorę robi filmik z oddanym przez niego strzałem (przekroczył już 750 tysięcy wyświetleń)? Zobaczcie sami:

Ku pokrzepieniu serc przyjrzyjmy się jeszcze kombilacji jego udanych intwerwencji bramkarskich w barwach Southampton:

Co to jest? Mecz Nigeria: Brazylia w Damaszku. To bardzo proste – taki może być finał Mistrzostw Europy w piłce nożnej w 2028 roku. Pod warunkiem, że w pomysłach na reformę europejskiej piłki nożnej Platini znajdzie godnych naśladowców. Pierwsze pomysły już są.

Na początku było dobrze.  Mistrzostwa we Francji w 2016 roku będą gościć nie 16 ale najlepsze 24 drużyny Starego Kontynentu. Będzie więc więcej meczów, emocji, kibiców. Euro będzie barwniejsze zarówno dla tych, którzy znajdą się we Francji, jak i dla tych, którzy będą śledzić je w telewizji. No i wielki plus dla białoczerwonych. Może w tym większym towarzystwie znajdzie się też miejsce dla nich – ale to już inna historia.

Później dla mnie było już tylko gorzej. Mistrzostwa Europy rozgrywane wszędzie, prawie wszędzie w Europie. Może meczyk w Chorzowie, może Lizbonie, Salonikach, Olso, Palermo i w Rekyjaviku. Wiele państw poczuje się na raz jako gospodarze Euro 2012 i więcej gotówki wpadnie do kasy UEFA.  A kibice też ponoć się cieszą, że u nich będą mecze. Tylko pytanie, na ile ci z Chorzowa będą się cieszyć z meczu np. Szwajcaria:Norwegia; w Oslo – Grecja:Bułgaria, a w Rekyjaviku – Ukraina – …a zaszalejmy … Polska.

Po powyższych zmianach szef UEFA widziałby w ME może Brazylię, Japonię, Argentynę, tak jaka na Copa America pojawiły się Japonia i USA. W ten sposób, obok Izraela (grającego w UEFA z przyczyn politycznych) i niektórych azjatyckich krajów byłego ZSRR w Mistrzostwach Europy może zagrać dowolny kraj na świecie. Wystarczy zaproszenie. A skoro zapraszamy, to powinniśmy  udać się z rewizytą. Więc finał w Damaszku, jest możliwy. A w nim wezmą udział zwycięzcy półfinałów z Sydney i Kapsztadu.

…macie pomysł gdzie mogłyby być ćwierćfinały i gdzie w tej sytuacji zagrają białoczerwoni?