Są wydarzenia, na które czekam cały rok, które dodają mi energii, sprawiają, że zyskuję dystans do spraw mniej ważnych. Jednym z takich wydarzeń jest coroczna Gala Wolontariatu- uroczystość pełna wzruszeń i dobrych emocji. Tak było i w tym roku w Belwederze. Już po raz 9. poznaliśmy podczas Gali laureatów konkursu „Barwy wolontariatu” – niezwykłych ludzi, którzy bezinteresownie poświęcają swój czas dla innych. Spośród ponad 450 zgłoszeń Kapituła Konkursu wybrała 10 finalistów.

W tym roku nagrodę dla najlepszego wolontariusza zdobyła Małgosia Jabłońska wolontariuszka Integrującego Stowarzyszenia Jeden Świat im. prof. Zbigniewa Religi z Białegostoku. Małgosia mimo własnej niepełnosprawności zawsze pomaga innym, mniej sprawnym dzieciom. Możecie już ją znać – z „Krótkiego filmu o Małgosi” umieszczonego na YouTube’ie, który nakręciły jej siostry Zosia i Agnieszka Tucholskie, a który zdobył nagrodę w konkursie Filmoteki szkolnej.

Nagroda za drugie miejsce trafiła do Danuty Lech, założycielki Dąbrowskiego Stowarzyszenia Rodzin w Kryzysie, która jest wolontariuszką już 37 lat. A trzecie miejsce zajęli Emilia i Grzegorz Ziółkowscy twórcy Stowarzyszenia Opiekunów Osób Niepełnosprawnych – cafe mama klub w Różanie.

Jak widać wolontariat może mieć różne barwne oblicza.

Przeglądałem dziś zawartość magicznej szafy rzecznika i znalazłem fajne gadżety m.in. słuchawki bluetooth. Dostanie ją pierwsza osoba, która poprawnie wytypuje wyniki dwóch najbliższych meczów polskiej reprezentacji z Serbią i Hiszpanią. Ponadto dla osoby, która najszybciej poprawnie wskaże wszystkich ewentualnych zdobywców bramek dla Polski zarezerwowałem drugi bluetooth. Oczywiście można też obstawić pesymistycznie, czyli że nikt gola nie strzeli. Każdy ma po jednej możliwości typowania wyników i strzelców. Powodzenia.

Sytuacje kryzysowe mają to do siebie, że wyzwalają w ludziach ogromne pokłady dobrej woli, chęci pomocy. Zaraz pojawiają się też pytania – kto, co, jak, gdzie, kiedy? I tu rodzi się chaos.
Poszukiwałam przez pewien czas informacji o terenach dotkniętych powodzią, obdzwoniłam kilka centrów kryzysowych – ci tylko zajmowali się pomocą doraźną, ci tylko ochroną wałów, a jeszcze inni ratownictwem. Każdy odpowiadał za swoje, a nie za „wspólne”.

Nic zatem dziwnego, że niedawno Premier zaproponował stworzenie obywatelskiego centrum kryzysowego  – narzędzia pozwalającego organizacjom społeczeństwa obywatelskiego w krytycznej sytuacji, w krótkim czasie mobilizować społeczeństwo, działać w sposób spontaniczny i wolontariacki, a jednocześnie uporządkowany i skuteczny. Takie centrum właśnie powstaje.
Dziś ruszyła strona www.powodz.ngo.pl, której zadaniem jest wymiana informacji pomiędzy osobami i instytucjami poszkodowanymi przez powódź, a tymi, którzy mogą zaoferować im swoją pomoc. Ma być także narzędziem wspierającym i koordynującym działania organizacji pozarządowych na rzecz powodzian. Przy naszej współpracy powstaje też infolinia na potrzeby centrum.

Również w takiej społeczności, jak nasza firma trwa akcja pomocowa. Uruchomiliśmy specjalny portal wewnętrzny na temat pomocy. W 57 punktach w naszych lokalizacjach zbierane są dary dla powodzian, w tym dla kilkunastu naszych kolegów i współpracowników, którzy w powodzi stracili cały dobytek.

Pomoc doraźna to dopiero początek – największe wsparcie potrzebne będzie, gdy woda opadnie.