W jaki sposób 5G może pomóc osobom z niepełnosprawnościami w lepszym radzeniu sobie z wyzwaniami codzienności? Raport „(Nie)pełnosprawni w sieci 5G” mówi o nowych możliwościach zdalnej pracy, korzyściach  z życia w smart city, lepszej edukacji dzięki VR i AR oraz poprawie stanu zdrowia dzięki sprawniejszej medycynie. Choć raport przygotowany przez Instytut Łączności w wielu miejscach odwołuje się do rozwiązań, które dostępne staną się za wiele lat, pokazuje także te, które już teraz są rozwijane.

Praca niepełnosprawnych i 5G

Według danych GUS z 2014 r. pracowało jedynie 16% osób z niepełnosprawnością w Polsce. Nie powinno więc dziwić, że na pierwszym miejscu listy potrzeb osób niepełnosprawnych w Polsce jest zapewnienie im odpowiedniej sytuacji materialno–bytowej. 35% badanych przez PFRON wskazało ją w pierwszej piątce, a dla 16% była najważniejsza. Kolejna na liście potrzeb jest praca (12% wskazań na pierwszym miejscu).

W Polsce jest około 2,3 mln osób niepełnosprawnościami w wieku produkcyjnym, ale coroczne badania GUS BAEL wskazują, że zaledwie co trzecia-czwarta osoba z niepełnosprawnością pracuje. Od lat odsetek ten w zasadzie się nie zmienia. Dla porównania, według Eurostatu ogółem w państwach Unii Europejskiej zatrudnienie znajduje prawie połowa – czyli niemal dwa razy więcej niż w naszym kraju

Dlatego takie znacznie ma praca zdalna – nie tylko home office, jaki jest coraz częściej stosowany, lecz także możliwość pracy bez wychodzenia z domu. Moim zdaniem kluczowe będzie tutaj nie tylko wykonywanie swoich obowiązków, lecz także możliwość  współpracy i spędzania czasu z kolegami i koleżankami na przykład dzięki rzeczywistości wirtualnej czy rozszerzonej. Pracę zdalną postrzegać można  nie tylko jako pracę biurową, lecz także m.in. zdalne zarządzanie maszynami fabrycznymi.

Z drugiej strony autorzy raportu słusznie zwracają uwagę, że wiele prostych czynności, które mogą wykonywać na przykład osoby z niepełnosprawnością intelektualną może znikać, zastąpionych przez tańsze maszyny. Czy tak się stanie? Widząc dynamiczny rozwój ekonomii społecznej, czy pojawianie się miejsc takich jak FabLab powerd by Orange, gdzie można poza szkołą rozwijać zupełnie nowe umiejętności – mam olbrzymią nadzieję, że nie.

Droga do domu (nie)usiana trudnościami

Raport wskazuje także na wagę rozwiązań Smart City. Chodzi m.in o: ograniczanie kosztów jakie ponoszą osoby z niepełnosprawnościami, niwelowania trudności w transporcie i kontaktach z innymi ludźmi, poprawy dostępności opieki medycznej, układu miast i mieszkań komunalnych czy bezpieczeństwa na wypadek klęsk żywiołowych.

Jednym z ciekawszych rozwiązań, które w przyszłości zostaną rozwinięte dzięki sieci gęsto rozmieszczonych stacji bazowych (small i micro cel) jest wewnętrzny protokół nawigacyjny Wayfindr. Korzystając z systemu rozporoszonych sygnałów nawigacyjnych, ma on za zadanie dostarczać osobie z niepełnosprawnością informacje o kierunkach poruszania się „zakręt po zakręcie” (turn-by-turn). Oczywiście będzie to dotyczyć przestrzeni publicznej takiej, jak lotniska czy stacje kolejowe, ale sądzę, że będzie to spore ułatwienie. Co prawda nie jest tu potrzebna jakaś kolosalna przepustowość, ale już niezawodność i niewielkie opóźnienia przesyłu transmisji – tak.

Co ciekawe, autorzy raportu wskazują też na rozwiązania takie, jak Second Life, czyli de facto gry komputerowe. Ma ona pomagać osobom z niepełnosprawnością wyjść z zamknięcia – nawet jeżeli nie w świecie rzeczywistym to w wirtualnym.

5G, a zdrowie – teleopieka i  e-medycyna

Opieka zdrowotna jest bardzo ważna dla osób z niepełnosprawnościami. Kluczowa zdaniem autorów raportu jest teleopieka, czyli zdalne świadczenie usług zdrowotnych i socjalnych za pomocą systemów telekomunikacyjnych i komputerowych. To rozwiązanie dla osób przebywających we własnym domu ze względu na dysfunkcje poznawcze i psychofizyczne. Autorzy wskazują także na specyficzną kategorię teleopieki, czyli e-medycynę, która wymaga wyższych prędkości, niższych opóźnień i większej pewności transferu danych – wszystkiego, co w przyszłości ma zgodnie z zapowiedziami przynieść 5G. Chodzi o bardzo zaawansowany monitoring stanu zdrowia, a także przeprowadzane on-line zabiegi medyczne.

Rozwijane są już też inne rozwiązania, które pozwalają śledzić w czasie rzeczywistym pacjentów z zanikami pamięci. W ramach projektu Technologia Zintegrowanego Zarządzania Zdrowiem (ang. Technology Integrated Health Management (TIHM) opracowywano system monitorowania pacjenta z demencją i jego domu. Składa się na niego wiele urządzeń, które zbierają dane z przedmiotów wokół pacjenta – drzwi, okien, oceniają temperaturę w pokoju, a także informacje o stanie pacjenta, jak choćby ciśnienie krwi, oceniają nawet czy przypadkiem nie upadł. Wszystkie te dane są gromadzone i przesyłane do centrum monitorowania, gdzie wyszkolony personel potrafi zareagować na nietypowe zachowanie pacjenta.

5G może przełożyć się na zdrowie, komfort życia czy możliwości zarabiania osób z niepełnosprawnością. Sieć powinna być zatem szerokodostępna i mieć wysoką przepustowość , aby zapewniać odpowiednie usługi. Oczywiście nie stanie się to z dnia na dzień. Wiele możliwości, o których wspomina raport, będzie dostępnych dopiero za kilka lat.  Musimy poczekać, aż powszechne stanie się samodzielne 5G (Stand-Allone) i towarzyszące technologie.

Cały raport znajdziecie na stronie „(Nie)pełnosprawni w sieci 5G – raport IŁ PIB”.

W Orange VOD oraz aplikacji Orange TV Go już jest dostępny megahit „To: Rozdział 2”. A ja zapraszam miłośników horrorów do szybkiego konkursu. Do wygrania figurki Funko POP! Pennywise.

Do 17 stycznia napiszcie w komentarzach, z którym członkiem Klubu Frajerów z filmu „To: Rozdział 2” byłoby wam najłatwiej pokonać złowrogiego klauna Pennywise’a i dlaczego? Nagrodzę 3 osoby.

„To: Rozdział 2” to kontynuacja megahitu na podstawie twórczości Stephena Kinga. „Klub Frajerów” powraca po 27 latach do Derry, aby jeszcze raz zmierzyć się z przerażającym klaunem. Czy tym razem bohaterowie pokonają zło? Jeśli jesteście klientami Orange TV i posiadacie Dekoder Premium 4K (ICU 100) lub Dekoder 4K (IWU 200), to ten film możecie zobaczyć także w jakości 4K. Przy okazji styczniowe pozostałe nowości VOD znajdziecie w tym wpisie.

Początek roku to czas, kiedy postanawiamy zmienić swoje złe nawyki. Chcemy być zdrowsi, szczuplejsi, więcej czasu spędzać z bliskimi. Jeśli myślisz o zmianie na lepsze,  skorzystaj z metody drobnych kroków. Powoli,  małymi kroczkami, ale jednak do przodu. Aby plany  nie pozostały w sferze marzeń, warto postanowienia wdrożyć… od razu. Nie czekać, nie kombinować, a działania oprzeć na dobrej motywacji. Właśnie! Bardzo ważna jest motywacja. Im większa, tym większe szanse na zrealizowanie postanowień. A co jest najważniejsze…? Bezpieczeństwo, zdrowie, a może rodzina? Taką ważną motywacją  może być właśnie coś czego większość z nas nie ma czyli spędzanie czasu z rodziną. Warto w nowym roku zadbać o to, aby twoja rodzina korzystała z nowych technologii bezpiecznie i odpowiedzialnie. Trudno sobie wyobrazić współczesny świat bez smartfonów, tabletów czy internetu. Pomimo niewątpliwych korzyści, jakich doświadczamy w związku z codziennym używaniem smartfonów i internetu okazuje się, że możemy w bardzo prosty sposób utracić nad nimi kontrolę.

Fonoholizm – co to takiego?

Fonoholizm to zaburzenie zachowania w postaci nałogowego używania telefonu komórkowego. Mówimy o nim wówczas, gdy nie jesteśmy w stanie normalnie funkcjonować bez swojego smartfona, najczęściej mającego dostęp do internetu. Telefon komórkowy jest włączony 24 godziny na dobę, a gdy śpimy, jest w zasięgu ręki. Cały czas sprawdzamy, czy nie ma jakiegoś powiadomienia. Nie mogąc odebrać telefonu, czujemy niepokój, rozdrażnienie. Ok. 20% badanych przez Fundację Dbam o Mój Z@asięg osób osiągnęło ekstremalnie wysokie wyniki na skali fonoholizmu.

1/3 uczniów sama uważa, że jest uzależniona od serwisów społecznościowych. Aż 28% badanych uczniów odczuwa niepokój lub zdenerwowanie, gdy nie wie, co planują lub robią w sieci inni. Połowa młodzieży czuje potrzebę natychmiastowej reakcji na wiadomości w sieci.

Zdawać by się mogło, że fonoholizm zagraża jedynie dzieciom i młodzieży, jednak dotykać on może osób w różnym wieku. Z badań prowadzonych przez Fundację Dbam o Mój Z@sięg wynika, że kluczowymi osobami dla kształtowania pozytywnych wzorów używania , mediów cyfrowych przez dzieci i młodzież są właśnie ich rodzice. Rodzice powinni świecić przykładem. Także zachęcam do zmiany takich nawyków jak jedzenie posiłku ze smartfonem czy rozmawiania z dzieckiem zerkając na maile.

Jak rozpoznać czy nasze dziecko nadużywa nowych technologii?

Przede wszystkim sprawdź ile czasu dziecko spędza przy komputerze, szczególnie jeśli jednocześnie zrezygnowało z innych zainteresowań,  zaniedbuje obowiązki czy naukę. Z badań Fundacji Dbam o Mój Z@asięg, 84,2% uczniów używa smartfonów na przerwach między lekcjami a 64,4% uczniów zaniedbuje obowiązki szkolne przez nadmierne korzystanie z mediów cyfrowych. Co dziesiąty badany uczeń deklaruje, że korzysta z telefonu praktycznie cały czas. Prawie połowa uczniów, jeśli przebudzi się w nocy, sięga po swój smartfon. Aż 24,7% uczniów czuje się uzależnionych od swojego smartfona. Kolejnym objawem mogą być kłamstwa dotyczące czasu spędzanego w internecie oraz reagowanie rozdrażnieniem lub nawet agresją, gdy korzystanie z nowych technologii jest utrudnione lub niemożliwe. Problem nadużywania internetu to sprawa całej rodziny. Dzieci nas obserwują, jesteśmy dla nich przykładem, więc sami także musimy ograniczyć czas bycia online.

Razem w sieci – pomocne miejsce

Na portalu orange.pl/razemwsieci znajdują się wszelkie wskazówki jak odpowiedzialnie korzystać z nowych technologii. Pomocnym narzędziem może być domowy kodeks korzystania z nowych technologii. O tym czym jest domowy kodeks korzystania z nowych technologii pisałam już wcześniej, podobnie jak o tym jak taki kodeks wdrożyć. Oprócz ustalonych wspólnie zasad należy pamiętać o skonfigurowaniu urządzeń. Urządzenia ułatwiające dostęp do sieci (smartfon, tablet, laptop, konsola) dają możliwość konfiguracji ustawień, tak żeby ograniczyć kontakt dziecka z nieodpowiednimi treściami oraz kontrolować aktywności najmłodszych dzieci online. W smartfonie można skorzystać na przykład z aplikacji Chroń dzieci w sieci, która pozwala zarządzać czasem i treściami internetowymi w telefonie dziecka. Na urządzeniach wykorzystywanych przez młodsze dzieci warto zainstalować program lub aplikację kontroli rodzicielskiej – pozwolą one filtrować treści oraz ustawiać limit czasu spędzanego online.

Powodzenia