Pamiętacie film „Absolwent” z 1967 r. ?  Pan McGuire, w jednej ze scen, radzi młodemu Benjaminowi, aby swoją karierę związał z tworzywami sztucznymi.

Jeżeli więc tworzywa sztuczne były obiecującym obszarem pracy w 1967  roku, jaką karierę powinni wybierać młodzi ludzie z generacji Y (Ci urodzeni po 1980 r.) ? Żyjemy teraz w najbardziej ekscytującym czasie dla twórców nowych technologii.  Zastanawiam się jakie są możliwości na kolejne 50 lat ?

Ostatnio czytałam o smartfonach w soczewkach. Podobno pewnego dnia będzie można surfować po Internecie i komunikować się z przyjaciółmi przy pomocy elektronicznych soczewek . Firmy takie jak Innovega mocno pracują nad stworzeniem urządzenia komunikacyjnego, które możnaby nosić bezpośrednio w oku!

Kolejny punkt na mojej liście to „Internet Rzeczy”, o którym wspominała już Joanna Bieniek na blogu. W przyszłości, chipy i czujniki podłączone do chmury znajdować będą się w codziennych urządzeniach, a urządzenia te będą ze sobą połączone, tworząc „Internet Rzeczy”. Nie będzie to tylko telewizja, tablet i telefon. Podłączony będzie także twój termostat, samochód, lodówka, rozrusznik serca czy pluszowy miś  🙂

A tak na najbliższą przyszłość to chciałabym smartfona, który będzie także moim komputerem. Projekt Ubuntu Edge jest prawdopodobnie dotychczas najlepszym przykładem tej koncepcji  telefonów, które można używać jako komputer.

Zachęcam Was do lektury artykułu , który zainspirował mnie do tego wpisu. Dokładnie 50 lat temu, Isaac Asimov i i Arthur C. Clarke – autorzy dzieł fantastycznonaukowych, wyobrazili sobie jak będzie wyglądała przyszłość w 2014 r. Co ciekawe – niezwykle trafnie ją przewidzieli. Może i komuś z Was się uda ? 🙂 Jestem ciekawa Waszych pomysłów na technologie przyszłości 😉

Próbowaliście wyobrazić sobie jak będzie wyglądała przyszłość za 50 lat ?  Co znalazłoby się na Waszej liście? Zapraszam Was do zabawy :-). Najciekawsze 4 komentarze nagrodzę orendżowymi notatnikami.

Udanego weekendu 🙂

Notatniki będę rozdawać w środę 15.01.2014

PZPN słynie z „leśnych dziadków” a Legia może zasłynąć z „leśnego miodku” czyli tandemu Bogusław Leśnodorski (20 proc udziałów)  i Dariusz Mioduski (80 proc), którzy kupili stołeczny klub od koncernu ITI. Obaj mówią, że to nowe wyzwanie, że pieniądze nie są najważniejsze, że chcą wprowadzić nową jakość, której wynikiem ma być klub liczący sie nie tylko w Polsce, ale również na arenie międzynarodowej. Dewizą według większościowego udziałowca ma być znany z Legii refren „Niepokonane miasto niepokonany klub”.

Na skalę polskiego futbolu to na tym poziomie przejęcie spektakularne i rodzące jednocześnie szereg spekulacji. Mamy przecież szereg przykładów o nieudanych aliansach dużego biznesu, charyzmatycznych właścicieli i spektakularnych klęsk lub inwestycji, które nie spełniły oczekiwań. Najbardziej znane aliansy to: Józef Wojciechowski i Polonia Warszawa, Zygmunt Solorz-Żak i Śląsk Wrocław, Bogusław Ciupiał i Wisła Kraków, Janusz Filipiak i Cracovia. Teraz mamy kolejny przykład zaangażowania biznesowego ludzi, którzy w biznesie odnieśli spektakularne sukcesy.  Chyba nikt nie wierzy w to, ze działają bezplanowo i że zaryzykują całe majątki w niepewny interes. Na funkcjonowanie takiego klub poza deklarowanym przez obu panów przywiązaniem do barw, miłością do futbolu trzeba mieć rocznie jeszcze wiele milionów, które ktoś musi zarobić, by Legia mogła wydać.

Dziś tylko spekulujemy, co się stanie dalej, czy wejdzie strategiczny inwestor, czy jest inny pomysł na klub. Myślę, że to początek, a nie koniec finansowych wiadomości z Łazienkowskiej. To w dobie posuchy reprezentacyjnej czy klubowej, gdzie jesteśmy słabeuszami Europy dobrze, że ktoś widzi w polskiej piłce potencjał.