Znamy przepis na start – up (i finalistów Orange Fab)

Podobno nie ma gotowej recepty na sukces, szczęście, czy miłość. Jednak jeśli uważniej przyjrzeć się osobom, czy firmom, którym się powiodło, można znaleźć wspólny mianownik. Szczęście i pasja, czy realizm i solidny model biznesowy? – odpowiedzi na to pytanie szukali prelegenci ostatniego Miasteczka Myśli.

Poniżej relacja – sprawdźcie, co dla Was wysmażyliśmy 🙂

Podczas wydarzenia poznaliśmy także zwycięzców Orange Fab. Do akceleracji weszli:

Usługi LBS za pomocą femtokomórek autorstwa PKRM. Rozwiązanie wykorzystuje innowacyjną metodę wykrywania telefonu komórkowego za pomocą małej stacji nadawczej – femtokomórki. Umożliwia marketingowe wykorzystanie femtokomórki w okolicy, w której przebywa właściciel telefonu.

Brinch stworzony przez Lemon Labs – wirtualny asystent klienta. Pozwala na lepsze poznanie nawyków kupujących, a w następstwie tworzenie spersonalizowanych ofert komunikowanych przez smartfony.

Aplikacja hollo.pl (firma: Edu4work)pozwala na szybkie znalezienie i wezwanie pomocy np. holownika w najbliższej okolicy w przypadku awarii lub wypadku drogowego.Należność można uregulować dzięki modułowi płatności mobilnych.

Kekemeke firmy Sellupp – program lojalnościowy dla klientów małych i średnich firm usługowych. Zamiast pieczątek na kartonikach zbieramy je w aplikacji mobilnej.

Jury przyznało także wyróżnienia specjalne dwóm firmom:

OORT opracowany przez firmę Thing to nowa odsłona rozwiązań typu „smart home”. Pozwala użytkownikom kontrolować urządzenia (np. kolorowe żarówki, która mogą stworzyć romantyzną aurę lub chłode światło, w zależności od potrzeb) za pomocą jednej aplikacji.

Gra społecznościowa HYENT, autorstwa firmy o tej samej nazwie toczy się w świecie rzeczywistym, akcje są oparte o aktywności w otaczającym nas środowisku. Gracze zdobywają punkty wymienne na pieniądze i pozycje rankingowe z wartościowymi nagrodami.

Gratuluję finalistom i trzymam kciuki za rozwijanie pomysłu. Efekty zobaczymy w czerwcu.

Moi nauczyciele z podstawówki i liceum nie spodziewaliby się, że minie – hmmm, trochę 😉 – lat, gdy sytuacja się zmieni i to ja będę uczył ich kolegów po fachu. Dwa pierwsze dni tygodnia spędziłem bowiem w Ożarowie Mazowieckim, na konferencji Nowoczesny Dyrektor (taki szkolny, nie korporacyjny), odbywającej się pod hasłem: Innowacyjność. Mobilność. Bezpieczeństwo.

Żarty żartami, ale bezpieczeństwo IT w dzisiejszych cyfrowych czasach powinno być traktowane nie mniej poważnie, niż czysto fizyczne zagrożenia w szkole i jej okolicach. Rozpiętość „usług” na cyber-przestępczym czarnym rynku jest ogromna, podaż też, stąd ceny spadają na łeb na szyję. Efekt jest taki, że na małego DDoSa może pozwolić sobie nawet gimnazjalista z kieszonkowego, że o bogactwie informacji w internecie, pozwalających nieźle „namieszać” w szkolnej sieci nie wspomnę.

W naszej prezentacji do spółki z kolegą Tomkiem Ciszkowskim opowiadalismy zarówno o tym jak może – i powinna – wyglądać bezpieczna i funkcjonalna e-szkoła (bazując m.in. na efektywnie funkcjonującej, nowatorskiej nie tylko jak na 2011 rok Opolskiej E-szkole), a także o ryzykach związanych z bezpieczeństwem i dobrych praktykach w tej dziedzinie.

Sporo poświęciliśmy równiez kwestiom internetu mobilnego i to się dobrze składa, w kontekście wywiadu, który ostatnio przeczytałem w The Telegraph. Julie Lynn Adams, psychoteraputka pracująca z brytyjskimi uczniami, zanotowała bowiem w ostatnich latach kosmiczny wręcz wzrost psychicznych problemów u dzieciaków. Do tego stopnia, że w ciągu ostatnich 10 lat liczba młodzieży trafiającej do szpitali z powodu samookaleczeń wzrosła o 70%! Adams wiąże to ze wzrostem obecności w ich życiu mobilnego internetu.

– Wcześniej dzieci miały tylko telefony, które służyły im najwyżej do kontaktu z rodzicami. Teraz bez przerwy patrzą w ekrany, a aktywności w sieci w znaczny sposób wpływają na ich życie! – uważa Brytyjka.

Co to ma wspólnego ze szkołą? Wbrew pozorom sporo. Nauczyciele obecni na naszych wykładach w większości zdecydowanie kiwali głowami, gdy pytałem, czy udostępniają uczniom sieć Wi-Fi, a to oznacza, że dają sobie tym samym bardzo istotną broń w walce z zagrożeniami. Filtrowanie treści to w szkolnej sieci funkcjonalność obowiązkowa, zaś analiza ruchu w szkolnym Wi-Fi może choćby pomóc w odpowiednim przygotowaniu do lekcji, opowiadających o cyber-zagrożeniach, związanych z konkretnymi serwisami, czy typami zachowań w sieci. Jeśli nie można „wroga” pokonać (nie bez kozery wielu uważa, że podstawą XXI-wiecznej Piramidy Maslowa jest dostęp do internetu) trzeba go spróbować oswoić.