Urządzenia

Co w gadżetach piszczy (32)

12 kwietnia 2020

Co w gadżetach piszczy (32)

Za nami prawie miesiąc w stanie, który dla mnie można określić jako kwarantanna (choć na szczęście ja i moi najbliżsi o koronawirusie jedynie czytamy), inni mówią o nim #zostańwdomu, czy #stayhome, dla jeszcze innych to po prostu home office. Sytuacja specyficzna, bez precedensu, ale też dobry poligon testowy dla specyficznych gadżetów. I dziś właśnie będzie o nich, przed Wami „Co w gadżetach piszczy – kwarantanna edition”.

Poly Savi 8210 – najlepszy przyjaciel domowego biura

Powiecie: „Przecież w poprzedniej części też testowałeś Savi!”. Cóż – będziecie mieli rację. Ale po pierwsze był to sprzęt – mimo zaledwie drobnej różnicy w nazwie – znacząco inny, a poza tym znacząco zmieniły się realia.

Gdyby kazać pracownikom korporacji wybrać trzy słowa, opisujące ich pracę, dałbym sobie rękę uciąć, że u większość wśród tych słów znalazłoby się „telekonferencja”. Gdy jednak naszą codziennością jest specyficzna kwarantanna, sytuacja jednak wygląda nieco inaczej. O ile w biurze przydaje się ANC z modelu 8220, tak w warunkach home office zbawieniem okazuje się fakt, iż testowany model ma jedną słuchawkę. W miejscu drugiej znajduje się poduszka jedynie stabilizująca pałąk przy głowie.

Dlaczego to takie ważne? Ano dlatego, że usłyszymy, gdy rodzina będzie mieć do nas pilną sprawę, dziecko poprosi o pomoc przy lekcjach (albo płacze, jeśli jest małe), jedzenie kipi, czajnik się przypala… Sami wiecie, że potencjalnych sytuacji jest dość sporo. A brak ANC w tej sytuacji – cóż, absolutnie nie przeszkadza.

Cała reszta to w zasadzie to samo co z modelem testowanym w poprzednim odcinku. Stacja dokująca, podpięcie kablem do komputera (a tam Skype for Business) i bluetoothem do telefonu. W zależności od tego, co dzwoni, słuchawka przełącza się sama, pałąk z mikrofonem można przerzucać w obie strony (czyli słuchawkę też na lewo albo prawo), a na pałąku mamy wyraźnie wyczuwalny guzik wyciszania. A jakość połączenia nie zmienia się w żadnym miejscu 70-metrowego mieszkania. Aha, jeszcze bateria. Muszę się szczerze przyznać, że… nie wiem, na ile wystarcza. Nawet po dwóch godzinach telekonferencji, gdy odkładałem zestaw na stacje dokującą, miał jeszcze dużo ponad połowę zachowanej energii.

Green Cell HUB USB-C – Ratunek dla smukłego ultrabooka

Co ciekawe, niepozorne urządzenie od polskiej firmy Green Cell trafiło do mnie do użycia przy teście Samsunga S20+. W filmie miało „zagrać” jako hub Dex, nie przewidywałem, że tak szybko trafi się zapobiegawcza kwarantanna, a sprzęt przyda mi się w swojej podstawowej roli. I tak świetnie się w niej sprawdzi.

Nowoczesne komputery… Któż nie marzy o leciutkim ultrabooku, z wielkim ekranem, smukłym… No właśnie, smukłym. Czasy komputerów z mnóstwem miejsc, gdzie można sobie było podłączyć różne cudeńka już dawno minęły. Teraz mamy wejście do ładowania, HDMI, zwykłe USB (przy wyjątkowym szczęściu dwa), USB-C i… tyle. I gdzie miejsce na podłączenie myszy, drukarki, zestawu do telco, tokena kryptograficznego, pendrive’a, drukarki, telefonu… No słabo to wygląda.

Green Cell HUB USB-C pomaga nam tę sprawę „nieco” ułatwić, dodając 3 (lub 4) dodatkowe gniazda. Skąd „lub”? Mam to szczęście, że mojego służbowego laptopa można ładować przez USB-C, więc biorąc go do domu, zasilacz zostawiałem w pracy. Na szczęście hub nie stawia nas przed dylematem „albo podłączasz mnie, albo ładowarkę”. Ma bowiem funkcję pass-through, co oznacza, że do wejścia USB-C  podłączymy albo kabel biegnący np. do telefonu, albo do ładowarki. Co więcej, jeśli ktoś lubi pracować na dwóch(!) dodatkowych monitorach, może wykorzystać ekstra wejście HDMI. Ja odpuściłem, kolejny ekran nie zmieściłby mi się na biurku 🙂

A kiedy to całe szaleństwo się skończy, schowam go do kieszeni i zabiorę do pracy.

Huawei Watch GT2  – Jak osobisty trener

„Zaraz zaraz – skoro kwarantanna, to dlaczego… zegarek?” – być może pomyśleli niektórzy z Was. Sportowy na dodatek? Co on z nim robi siedząc w domu? Cóż – nie tylko w domu. Przebiegnięcie 5 lub więcej kilometrów raz na kilka dni pomaga oczyścić psychikę po siedzeniu w czterech ścianach, a przy odpowiednio poprowadzonej trasie pozwala unikać ludzi.

GT2 to następca bardzo dobrze (choć na początku nieco ostrożnie) przyjętego Huawei Watch GT. Zmian jest sporo. W pierwszej wersji na przykład koronka wokół wyświetlacza wyraźnie wystawała – teraz ekran na całej powierzchni jest płaski. Pojawiło się sporo nowych predefiniowanych sportów, m.in. wspinaczka, piesza wędrówka, bieg przełajowy, triathlon, orbitrek, czy ergometr. Większy wybór się przydaje, bowiem zegarek dostosowuje wtedy analizę naszego wysiłku pod konkretną dyscyplinę. Podobnie z GPSem, którego do niektórych sportów włączać nie trzeba, w innych zaś – nie musi być przesadnie dokładny.

Mnie akurat na dzisiejsze czasy wybór się nie przydał, wystarczyłoby samo bieganie. Bieganie znacznie – nomen omen – odbiegające od tego, do czego przyzwyczaił mnie pierwszy GT. GT2 bowiem oprócz zmysłu wzroku atakuje też nasz zmysł słuchu. Ja na czas treningu podłączam doń słuchawki Jabra 75t Active. Słyszę przez nie muzykę (nie ma mowy o serwisach online, trzeba wrócić do starych dobrych MP3) oraz komunikaty głosowe trenera. A tych jest sporo: informacja co kilometr o dystansie, tempie i spalonych kaloriach, wieści, gdy wzrośnie aerobowy i anaerobowy wpływ obecnego treningu, czy też naszą pozycję na trasie w stosunku do wirtualnego partnera, o ile wcześniej ustawiliśmy jego tempo. Łyżkę dziegciu też mam, żeby nie było. Podczas jednego z treningów dystans wciąż rósł, ale wykres GPS zatrzymał się w połowie, a jakość połączenia ze słuchawkami (zegarek na ręku, słuchawki w uszach) pozostawia chwilami wiele do życzenia.

To jednak nie zmienia mojego ogólnego odbioru Watcha GT2. W mojej opinii w kategorii jakość/cena nie ma on sobie równych na rynku. Interfejs mimo własnego systemu operacyjnego jest bardzo intuicyjny. No i jego bateria wystarcza na luzie na tydzień-półtora, zdarza się, że przekroczy dwa. Nie dni – tygodnie 🙂 Najlepszą rekomendacją dla tego gadżetu jest fakt, że nie zastanawiałem się nad braniem go na testy. Po prostu go sobie kupiłem. I wiecie co? Wy też możecie, zajrzyjcie do naszego sklepu.

PS: Tak, na głównym zdjęciu jest mój własny home office 🙂

Udostępnij: Co w gadżetach piszczy (32)

Urządzenia

Co w gadżetach piszczy (30)

2 listopada 2019

Co w gadżetach piszczy (30)

Wow! Jestem w szoku, że to już 30. raz, kiedy piszę dla Was o różnych ciekawych gadżetach, które wpadły mi w rękę. Chyba muszę z tego powodu poświętować 🙂 A póki co – małe co nieco do czytania dla Was. Tym razem naładujemy nasze wszystkie gadżety, porozmawiamy bez kabli, a na koniec – zrobimy zdjęcia (i nie tylko).

Green Cell Power Source 75W – Szybko i z jednego gniazdka

Macie tak czasami, że w kolejnych gadżetach, które trafiają Wam do ręki znajduje się technologiczne rozwiązanie, przy którym nagle dochodzicie do wniosku: „Kurczę, dlaczego ja na to wcześniej nie wpadłem/am?”. Ja tak miałem po podłączeniu flagowego produktu polskiej marki Green Cell. Do tej pory zachodzę w głowę, po co na wyjazdy brałem kilka ładowarek, by potem kombinować, jak „nakarmić” każdy sprzęt, bo do dyspozycji miałem i tak jedno gniazdko…

Liczba 75 nie bez kozery znalazła się w nazwie opisywanej przeze mnie „multiładowarki”. Potrafi ona bowiem generować prąd nawet takiej mocy, co pozwala na użycie jej jako ładowarki do mocnego laptopa. Jest tylko jeden warunek – musi to być urządzenie, korzystające w tym celu z gniazda USB-C, co niestety w tym zakresie ograniczyło moje możliwości.

Możliwości Power Source 75W nie ograniczają się rzecz jasna do laptopa, pozwala ona bowiem na ładowanie czterech urządzeń na raz. Nawet wtedy żadne z nich nie traci, nie ma mowy, by ładowało się wolniej, a sama ładowarka podczas moich testów ani razu nie zanotowała niepokojącego wzrostu ciepła. Urządzenie jest kompatybilne ze standardami szybkiego ładowania Qualcomma, Samsunga, Apple, Huaweia i Mediateka, a także nowym Power Delivery. Co więcej, Power Source 75W zdołał „podnieść” starego Kindla, który przy żadnej innej ładowarce nie dawał znaku życia.

A gdy jeszcze dodać, że wygląda nowocześnie i ładnie („fortepianowa” czerń), jest relatywnie niewielkie i waży niewiele ponad 200 gramów… Idealna sprawa nie tylko na wyjazdy (laptop, smartfon, Kindle, hmmm – aparat?), ale równie przydatna w domu.

Plantronics Backbeat Pro 5100 – O, nie wyjąłem słuchawek z uszu!

Nie wiem, o co tyle hałasu z gniazdem mini-jack w telefonach. Nie snobowałem się nigdy na audiofila, nie rozpoznam, że w orkiestrze siódme skrzypce fałszują, po prostu… słucham. Rzadziej muzyki, to fakt, częściej ścieżek dźwiękowych seriali, głosów w grze, czy komentatora NFL. Do tego wszystkiego nie potrzebuję kabla – ważne, że w moich gadżetach znajdą się malutkie bezprzewodowe dokanałowe „pchełki” Plantronicsa.

Gdy robi się zimno, małe pudełeczko, które można upchnąć nawet w kieszeni dżinsów, to idealne rozwiązanie. Same słuchawki są tak małe, że mieszczą się nawet pod zimową czapkę. Ich masy nie czućdo tego stopnia, że zdarzało mi się wrócić do domu i wyjąć je z uszu, dopiero, gdy zdałem sobie sprawę, że dźwięki rozmowy słyszę… nieco przytłumione 🙂

Właśnie, rozmowa! W końcu to Plantronics, firma znana przede wszystkim z zestawów do telekonferencji. I o ile jeśli chodzi o słuchanie to nie ma się do czego przyczepić, choć najbardziej wypasionych kodeków w Pro 5100 nie uświadczymy. Podczas rozmowy natomiast słuchawki na dworzu biją wszystkie testowane przeze mnie do tej pory sprzęty, nieważne, czy huczą auta, stuka metro, czy wieje wiatr. Za ten ostatni odpowiada WindSmart, autorska technologia producenta, a z całość cztery wycinające szumy mikrofony. W domu jednak wystarczyło rozmawiać podczas zmywania, by rozmówca kilkakrotnie dopytywał się, co mówiłem.

Długości działania na baterii nie testowałem. Po prostu po skorzystaniu chowałem do etui, tam się ładowały, a gdy aplikacja pokazywała, że poziom baterii spada poniżej 50%, podpinałem je po prostu na noc do opisywanej na początku ładowarki. Aplikacja przydaje się z kilku powodów: pomoże odnaleźć słuchawki albo dźwiękiem (jeśli są podłączone do telefonu) albo GPSem, pamiętając, gdzie ostatnio były, a także daje sporo możliwości konfiguracji (np. wywoływanie puknięciem w słuchawkę asystenta głosowego, czy ulubionej playlisty). Przeszkadza mi tak naprawdę tylko jedno. Nie da się ich podłączyć do dwóch urządzeń na raz, więc oglądając film na tablecie musimy sparować je ręcznie, a jeśli wtedy zadzwoni telefon – odebrać go standardowo, przyciskając do ucha.

Motorola One Zoom – Dla wygodnickich fotografów

Lubię korzystać z piękna polskiego języka, więc napiszę Wam, że nieco się rozbisurmaniłem 🙂 Człowiek łatwo przyzwyczaja się do topowych telefonów, a gdy nagle wpada na testy coś ze średniej półki… A nie, czekajcie, stop. Od jakiegoś czasu średnia półka też radzi sobie na tyle dobrze, że nie ma co marudzić. Motorola One Zoom to jeden z popierających to dowodów.

Mówiąc o gadżetach w tym przypadku muszę oczywiście zacząć od aparatów. Do czterech obiektywów w formie przypominającej indukcyjną kuchenkę przyzwyczaiłem się na tyle, że przestały mnie już razić. Szkoda tylko, że muszą tak wystawać, a wielkie logo Motoroli, świecące, gdy przyjdzie powiadomienie… cóż, nie spodoba się każdemu. Cztery aparaty (główny 48 Mpix w formule QuadPixel, ze światłem f/1.7 i optyczną stabilizacją obrazu) rozleniwiają – kiedyś trzeba było oddalić się, żeby złapać szerszy plan albo zbliżyć do obiektu, co może być ryzykowne, jeśli np. fotografujemy skorego do zabaw kota. Zdecydowanie łatwiej jest się przeklikiwać między obiektywami. I nie tylko – jeśli spróbujemy zrobić zdjęcie w scenerii nocnej, aparat od razu zasugeruje przełączenie się na odpowiedni tryb. Jeśli chcecie, żeby było cokolwiek widać – zróbcie to.

Nie przeszkadza mi Snapdragon 675, nawet z wymagającymi grami radzi sobie wręcz powyżej oczekiwań. Z moim bezpieczniackim „zboczeniem” raduje me serce sytuacja, gdy regularnie dostaję na telefon łatki bezpieczeństwa, ponieważ One Zoom objęty jest programem Android One. Genialnie sprawdzają się powiadomienia, pokazujące się na wygaszonym ekranie. Po przytrzymaniu ikony możemy zobaczyć ich treść (biało na czarnym) i usunąć, bądź zaznaczyć jako przeczytane, bez odblokowywania telefonu. Będzie mi tego brakowało. Notcha nie – nie lubiłem ich i nie lubię.

Do tego gustowne plecki ze szczotkowanego aluminium i niespotykana 4-amperogodzinowa bateria, wystarczająca nawet na dwa dni, z trybem szybkiego ładowania, w trybie adaptacyjnym „ucząca” się tego jak używamy aplikacji i optymalizująca wykorzystanie energii.

Taką średnią półkę to ja rozumiem. Jeśli Wy też, to w całkiem ciekawej cenie znajdziecie go w naszym sklepie.

Udostępnij: Co w gadżetach piszczy (30)

Dodano do koszyka.

zamknij
informacje o cookies - Na naszej stronie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z orange.pl bez zmiany ustawień przeglądarki oznacza,
że pliki cookies będą zamieszczane w Twoim urządzeniu. dowiedz się więcej