W ostatnim czasie Jarek pisał o reformach piłkarskiej Ligi Mistrzów, a teraz Michel Platini serwuje nam na srebrnej tacy swoje kolejne pomysły. Turniej mistrzostw Europy 2020 w 12 krajach… Być może nawet w 20, 24 albo 32! W żadnym razie nie wyklucza tego prezydent UEFA, choć na razie wszystkie te hasła są w sferze projektu to wstępne akceptacje Platini już posiada. W Zurychu niejeden z działaczy przyklepał Francuzowi „piątkę” za pomysł.

Jakby to wszystko miało wyglądać? Skoro kilkanaście krajów byłoby organizatorami to logika podpowiada, że będzie dużo przemieszczania. Może to przypominać rozgrywki NBA bądź NHL, gdzie długie odcinki (np. Nowy Jork – Los Angeles) pokonuje się kilkakrotnie i nikt nie krzyczy. Zabawmy się jednak w małe teorie spiskowe. Czy nie nonsensem będzie latanie, przykładowo z Lizbony do Moskwy na mecz Portugalia-Anglia? Przecież nie jest powiedziane, że organizator-gospodarz będzie grał w swoim kraju. I tak, znów teoretycznie, na Stadionie Narodowym w Warszawie zamiast Polaków wystąpią dwie inne europejskie reprezentacje.

Swoją drogą, uważam, że pomysł nie jest jakąś totalną innowacją. To kwestia przewartościowania samego turnieju finałowego. Przecież jakby się temu przyjrzeć to wystarczyłoby podnieść rangę rundy eliminacyjnej, a zwycięzcy grup (ewentualnie drugie miejsca) zagrałyby w systemie pucharowym (mecz-rewanż), dalej latając po całej Europie. Przy takim sposobie możemy wykluczyć nawet sytuacje, o których pisałem w poprzednim akapicie.

Pomysł na razie w szerszej skali to „gdybanie”, chociaż daty pewnych kroków, takich jak wybór gospodarzy (wiosna 2014) zostały ustalone. Turniej w taki sposób ma obchodzić 60-tkę, a na emeryturze wskazane jest zwiedzać świat. W tym przypadku Europę.

Źródło ilustracji: Petar Pismestrovic Kleine Zeitung, Austria

W ostatnim czasie Jarek pisał o reformach piłkarskiej Ligi Mistrzów, a teraz Michel Platini serwuje nam na srebrnej tacy swoje kolejne pomysły. Turniej mistrzostw Europy 2020 w 12 krajach… Być może nawet w 20, 24 albo 32! W żadnym razie nie wyklucza tego prezydent UEFA, choć na razie wszystkie te hasła są w sferze projektu to wstępne akceptacje Platini już posiada. W Zurychu niejeden z działaczy przyklepał Francuzowi „piątkę” za pomysł.

Jakby to wszystko miało wyglądać? Skoro kilkanaście krajów byłoby organizatorami to logika podpowiada, że będzie dużo przemieszczania. Może to przypominać rozgrywki NBA bądź NHL, gdzie długie odcinki (np. Nowy Jork – Los Angeles) pokonuje się kilkakrotnie i nikt nie krzyczy. Zabawmy się jednak w małe teorie spiskowe. Czy nie nonsensem będzie latanie, przykładowo z Lizbony do Moskwy na mecz Portugalia-Anglia? Przecież nie jest powiedziane, że organizator-gospodarz będzie grał w swoim kraju. I tak, znów teoretycznie, na Stadionie Narodowym w Warszawie zamiast Polaków wystąpią dwie inne europejskie reprezentacje.

Swoją drogą, uważam, że pomysł nie jest jakąś totalną innowacją. To kwestia przewartościowania samego turnieju finałowego. Przecież jakby się temu przyjrzeć to wystarczyłoby podnieść rangę rundy eliminacyjnej, a zwycięzcy grup (ewentualnie drugie miejsca) zagrałyby w systemie pucharowym (mecz-rewanż), dalej latając po całej Europie. Przy takim sposobie możemy wykluczyć nawet sytuacje, o których pisałem w poprzednim akapicie.

Pomysł na razie w szerszej skali to „gdybanie”, chociaż daty pewnych kroków, takich jak wybór gospodarzy (wiosna 2014) zostały ustalone. Turniej w taki sposób ma obchodzić 60-tkę, a na emeryturze wskazane jest zwiedzać świat. W tym przypadku Europę.

Źródło ilustracji: Petar Pismestrovic Kleine Zeitung, Austria

Przepraszam nie będzie o Małyszu !!! 🙂

Będzie o facecie, który skakać nie potrafi, ale mówić potrafi i to tak, że nic z tego nie wynika, a jednak wkurza ludzi. Powtarzam teraz za Gazetą Wyborczą – Prezydent UEFA Michel Platini powiedział francuskiej agencji AFP, że być może przyznanie organizacji ME 2012 Polsce i Ukrainie było błędem. „Ale zrobiliśmy to i musimy się zmierzyć z tym wielkim wyzwaniem. Mimo wszystko strasznie cierpimy! Wiemy, że gdy cierpi się na początku, to będzie tak już do końca… nawet do finału turnieju” – tak mówił Franzuz. Na jego słowa pewien Niemiec aż się w grobie przewracał, a dokładnie Johann Wolfgang von Goethe, który napisał  „Cierpienia młodego Wertera”, a teraz okazało się, że jego dzieło jest niczym wobec „Cierpień niemłodego już Platiniego”.

My cierpimy pewnie mniej, bo do wypowiedzi Platiniego o Euro 2012 już się przyzwyczailiśmy. Raz mówił, że ładnie budujemy, a Ukrainia nie ładnie, innym razem wszystkich ganił, a to mówił, że odbierze nam Euro, a to, że może zmieni formułę liczby meczów w Polsce i na Ukrainie. A teraz mówi, że cierpi. Jak się zastanowimy to jednak z tych zdań nigdy nic nie wynikało. Bo ani nikomu nie odebrano Euro, ani nic się nie zmieniło w ilości meczów w Polsce, a nie na Ukrainie. W takiej sytuacji moja babcia mówiła „gadka szmatka”, a dziadek „Strachy na lachy” i mogę się z nimi w ocenie sytuacji zgodzić.

Skoro nic z tych słów nie wynika, to dlaczego wkurza. A to niech każdy siebie zapyta. Wkurza, bo znów słyszę o nas i sąsiadach, że niby dobrzy, ale jednak drugiej kategorii – tylko co drugiej kategorii  – piłkarze, ludzie, państwa? Tak się jeszcze zastanawiam, a ile pieniedzy z UEFA popłynęło do Polski i na Ukrainę na drogi, mosty, lotniska, autostrady. Jak ktoś zna kawałek lady Punk „mniej niż zero” to tam znajduje się odpowiedź. Ogólnie za wywiad dla AFP wielki Merci!!!