W zalewie topowych smartfonów, które w dużej mierze wyglądają tak samo i umieją to samo, różniąc się zazwyczaj tylko drobnymi szczegółami, możliwość spędzenia czasu z urządzeniem wyjątkowym raduje serce testera. Po przyjrzeniu się Galaxy Z Flip3 trafił do mnie drugi „składak” od Koreańczyków. Galaxy Z Fold3 to smartf… tzn. urządzenie, które wymyka się wszelkiej kategoryzacji.
Ni pies, ni wydra…
…coś na kształt Z Fold3. Po pierwszej fazie fascynacji tym wyjątkowym sprzętem zacząłem się zastanawiać, czym on tak naprawdę jest? Z jednej strony mamy telefon o mocno nietypowych proporcjach. Dłuuuugi (25:9, 6,2 cala), wąski i pękaty (do 16 mm w najgrubszym miejscu). Masa 217g akurat mi nie przeszkadza, dzisiejsze smartfony są po prostu ciężkie i tyle. Wystarczy go jednak rozłożyć, by nie rzucające na kolana urodą kaczątko stało się 7,6-calowym łabędziem, którego przed chwilą trzymaliśmy w kieszeni!
To zdecydowana przewaga Z Fold3 w sytuacji, gdy potrzebujemy większego ekranu. Tabletu, nawet 8-calowego (nie mówiąc już o 10”) nie schowamy do kieszeni. Rozmawiając przezeń będziemy wyglądać – hmmm – niestandardowo. A przede wszystkim standardowego tabletu nie… zegniemy, gdy będziemy tego akurat potrzebować!
Samsungowski interfejs Flex to zdecydowanie cecha, która wyróżnia „łamańce” Koreańczyków. Flex to w przypadku Netflixa i Youtube po „złamaniu” – oddzielny panel do obsługi. W przypadku np. możemy na raz rozmawiać i czatować. Do wideorozmowy przez Google Duo po prostu postawimy telefon. No i mamy możliwość oglądania rolki zdjęć od razu po ich zrobieniu, bez wychodzenia z aplikacji aparatu. To cechy, których w innych urządzeniach nie spotkamy. Spytacie „po co oglądać filmy na połowie ekranu”? Choćby dla wygody, jeśli nie chcemy, by od trzymania Z Fold3 mdlała nam ręka. Poza tym przeglądając długi materiał na YT łatwiej szybko przewijać. No warto pamiętać, że ten wielki ekran ma jednak proporcje 4:3. Z jednej strony więc film rozciągnięty na cały ekran wygląda obłędnie, ale z drugiej – ucina to sporo przestrzeni po bokach.
Z racji takiego stylu testowanego urządzenia czujnik odcisków palców, mimo ekranu Amoled, znalazł się z boku obudowy. Innej możliwości nie było. Po dwóch bokach znalazły się też głośniki stereo, sygnowane – jak to u Samsunga – przez AKG. Oj dają czadu!
Aparaty na sposób Z Fold3
Właśnie, parę słów o aparatach, bowiem korzystanie z nich Z Fold3 też znacząco redefiniuje. Możemy np. robić fotki z dłuuuuuuugim czasem naświetlania, albo hyperlapse’y. Wystarczy rozłożyć telefon o 90 stopni i postawić.
Słaba kamerka do selfie? Nie ma problemu. Otwieramy telefony i używamy któregoś z trzech nominalnie tylnych 12-megapikselowych aparatów,
1: 12 MP, f/1.8, 26mm (szeroki), 1.8µm, Dual Pixel PDAF, OIS
2: 12 MP, f/2.4, 52mm (tele), 1.0µm, PDAF, OIS, zoom optyczny x2
3: 12 MP, f/2.2, 123˚, 12mm (ultraszeroki), 1.12µm
widząc wszystko na przednim ekranie. Kamerka do selfie też jest, jakby ktoś się uparł, ale na pierwszy rzut oka ciężko ją zobaczyć. Samsung bowiem (o ile dobrze pamiętam) jako pierwszym z producentów zdecydował się w finalnym produkcie umieścić kamerę pod wyświetlaczem. Jeśli oglądamy film i przyjrzymy się dokładnie, widać wyraźną „kratkę”, ale nie przeszkadza w odbiorze treści. Inna sprawa, że 4-megapikselowe „oczko” szału nie robi i w mojej opinii przyda się tylko do wspominanych wcześniej rozmów wideo.
A zwykłe zdjęcia? Widywałem lepsze fotki, nawet z aparatów Samsunga, a w sprzęcie za tak duże pieniądze spodziewałbym się też lepszego niż dwukrotne optycznego zbliżenia. Nie zrozumcie mnie źle, fajne są te foty, ale efektu „wow” się nie spodziewajcie.
Telefon, tablet, telewizor i komputer
Z Fold3 to jedno z dwóch najdroższych na rynku urządzeń i to absolutnie widać. Aluminiowe ramki, szkło Gorilla Glass Victus na obu 120-hercowych ekranach Dynamic Amoled 2X, najszybszy dostępny procesor (Snapdragon 888), wsparty 12 GB RAMu. Mnie najczęściej przydawał się, gdy jechałem metrem do biura i oglądałem na rozłożonym ekranie seriale. Albo gdy w niedzielne wieczory usypiałem w domu półtorarocznego berbecia, wsuwając pod jego łóżko duży ekran z meczem NFL.
Myślę, że gdyby moja praca wymagałaby, żeby Z Fold3 służył mi za przedłużenie komputera, bez problemu bym się do tego przyzwyczaił. W drodze korzystając ze świetnie rozwiązanego multitaskingu (nawet 3 aplikacje w oknach, intuicyjny boczny pasek menu) a w pracy/domu jako stacji Dex. Aha, byłbym zapomniał – nie ma lepszego kieszonkowego urządzenia do oglądania z rodziną zdjęć! Co ciekawe, w trybie tabletu przy korzystaniu z przeglądarki większość stron odpala się nie w trybie mobilnym, lecz komputerowym! Ku mojemu zaskoczeniu okazało się to całkiem wygodne.
Tylko ta bateria… Jeśli korzystamy z przedniego ekranu jest lepiej, ale przecież nie kupuje się Ferrari, by jeździć nim 100 metrów do piekarni po bułki (wiem, tej samej analogii używałem całkiem niedawno). Ogniwo o pojemności 4400 mAh nie jest demonem pojemności, a nazywanie ładowania 25W „superszybkim” (bezprzedowodowo 11W…) całkiem mnie rozbawiło.
Umieją w innowacje
Kto jest zatem grupą docelową dla Galaxy Z Fold3? No właśnie z tym mam problem. Mimo mnóstwa niespotykanych w smartfonach (było nie było) funkcji, odczuwam dysonans poznawczy, usiłując wyobrazić sobie ten sprzęt w kieszeni menedżera wysokiego stopnia. A abstrakcyjnie wysoka cena znacząco ogranicza kupujących z chudszym portfelem. Mimo iż trzecia wersja Z Folda jest zdecydowanie najlepsza, to pierwszy „duży łamaniec” Samsunga do którego nie można się przyczepić (fałdę na linii składania ekranu szybko przestaniecie zauważać), ja wciąż traktuję go trochę jako proof of concept. Jeśli tak, to Samsung zdecydowanie pokazał, że umie w innowacje. Mnie bardziej przekonała koncepcja Z Flipa, ale nie mam wątpliwości, że Z Fold3 też znajdzie swoich amatorów. A ja dla ułatwienia, żebyście nie musieli daleko szukać, od razu dam Wam linka do naszego sklepu (dodatkowo dostaniecie jeszcze słuchawki Galaxy Buds Pro)! A jak nie Fold, to Z Flip3 jest tutaj. On dla odmiany z Galaxy Buds2.
