Sytuacje kryzysowe mają to do siebie, że wyzwalają w ludziach ogromne pokłady dobrej woli, chęci pomocy. Zaraz pojawiają się też pytania – kto, co, jak, gdzie, kiedy? I tu rodzi się chaos.
Poszukiwałam przez pewien czas informacji o terenach dotkniętych powodzią, obdzwoniłam kilka centrów kryzysowych – ci tylko zajmowali się pomocą doraźną, ci tylko ochroną wałów, a jeszcze inni ratownictwem. Każdy odpowiadał za swoje, a nie za „wspólne”.

Nic zatem dziwnego, że niedawno Premier zaproponował stworzenie obywatelskiego centrum kryzysowego  – narzędzia pozwalającego organizacjom społeczeństwa obywatelskiego w krytycznej sytuacji, w krótkim czasie mobilizować społeczeństwo, działać w sposób spontaniczny i wolontariacki, a jednocześnie uporządkowany i skuteczny. Takie centrum właśnie powstaje.
Dziś ruszyła strona www.powodz.ngo.pl, której zadaniem jest wymiana informacji pomiędzy osobami i instytucjami poszkodowanymi przez powódź, a tymi, którzy mogą zaoferować im swoją pomoc. Ma być także narzędziem wspierającym i koordynującym działania organizacji pozarządowych na rzecz powodzian. Przy naszej współpracy powstaje też infolinia na potrzeby centrum.

Również w takiej społeczności, jak nasza firma trwa akcja pomocowa. Uruchomiliśmy specjalny portal wewnętrzny na temat pomocy. W 57 punktach w naszych lokalizacjach zbierane są dary dla powodzian, w tym dla kilkunastu naszych kolegów i współpracowników, którzy w powodzi stracili cały dobytek.

Pomoc doraźna to dopiero początek – największe wsparcie potrzebne będzie, gdy woda opadnie.

Zdarza się Wam czasami wchodzić na jakąś stronę i nie mieć pewności, czy Wasz komputer nie złapie na niej jakiegoś paskudztwa? W dzisiejszych czasach niekoniecznie musi to być witryna przeznaczona dla dorosłych, albo z pirackim oprogramowaniem – często siedliska złośliwego oprogramowania, tzw. malware’u, nie wyglądają podejrzanie, ale włącza się w nas jakiś szósty zmysł.

Sporo pakietów antywirusowych zawiera wtyczki do przeglądarek internetowych, których zadaniem jest informowanie o zagrożeniach w momencie wejścia na podejrzaną stronę. Twórcy złośliwego oprogramowania prześcigają się jednak w pomysłach na jego ukrycie przed tego typu skanerami, więc – zgodnie z zasadą „co dwie głowy, to nie jedna” – najlepiej by było przeskanować kilkoma naraz. To się już da zrobić 🙂

Od kilku dni działa witryna URL Void (informacja za blogiem HCSL), za pomocą której możemy poznać wyniki skanowania serwisów WWW przez kilka do kilkunastu mniej lub bardziej popularnych skanerów zagrożeń, obejmujących praktycznie pełne spektrum malware’u. URL Void grupuje w jednym miejscu informacje, których w innym przypadku szukalibyśmy na wielu stronach. Trzeba jednak pamiętać, że dane o zeskanowanym serwisie pozostają w bazach przez 5 dni, w ciągu których serwis teoretycznie może zostać zainfekowany. Jako „czyste” są często również klasyfikowane witryny, które jeszcze nie były sprawdzane.

Na pewno więc bardziej możemy ufać informacji o tym, iż dany serwis stanowi zagrożenie dla komputera, niż temu, że go nie stanowi. W przypadku ostrzeżeń, możemy przyjrzeć się dokładnie ich charakterowi i – jeśli np. problemem jest wyłącznie adware – zignorować je. Oczywiście przy tempie rozwoju złośliwego oprogramowania nigdy nie można być pewnym na sto procent, ale stronom, wobec których mamy podejrzenia, a chcemy je odwiedzić, sprawdzenie na pewno nie zaszkodzi. Na obrazku efekt skanowania serwisu http://www.blog.tp.pl. Dużym plusem tego rozwiązania jest fakt, iż korzystamy z kilkunastu silników antywirusowych, działających w różny sposób, i można liczyć na to, że coś, co umknie jednemu, wyłapie jeden z pozostałych kilkunastu. Co nie zmienia faktu, że najlepszą radą na złośliwe oprogramowanie jest… zdrowy rozsądek!