A teraz, na kilka godzin przed meczem z Kanadą, obiecane kilka słów dlaczego trzeba być optymistą.

W rankingu FIFA Polska jest na 56 miejscu a całe zestawienie ma aż 203 pozycje, więc nadal jesteśmy niemal w czołówce. (Przy okazji ostatnie miejsce zajmuje nie maleńka wysepka czy jakieś mikroksięstwo, ale znacznie większa od Polski i blisko 6-milionowa Papua Nowa Gwinea. Aby było jednak sprawiedliwie należy dodać, ze 203 pozycję dzieli ona z Amerykańskim Samoa, i takimi potęgami jak Montserrat, Angilla (nie ANGLIA!!!!) oraz naszym niedawnym grupowym rywalem San Marino)

Daleko za nami są takie kraje jak Chiny czy Indie, gdzie talenty piłkarskie w przeciwieństwie do Polski liczy się nie w dziesiątkach, ale w dziesiątkach tysięcy

Przed nami jest za to w zestawieniu FIFA Kanada, a my potrafimy ponoć koncentrować się na lepszych – więc to też dobra wiadomość

Za nami są natomiast statystyki. Z reprezentacją klonowego liścia graliśmy pięć razy i tyle samo razy wygraliśmy strzelając 19 bramek, a tracąc tylko 4. Matematycznie jesteśmy lepsi!!!

Z pewnością z trybun w Bydgoszczy biało-czerwonych dopingować będzie jeszcze więcej widzów niż ostatnio na spotkaniu ze Słowacją w pożegnalnym chyba meczu na śląskim ”kotle czarownic”

Aby więc poprawić frekwencję na bydgoskim stadionie muszę kończyć to radosną wyliczankę. Niemniej jeśli widzicie jeszcze więcej powodów do optymizmu zachęcam gorąco do wpisów.

Nie chcę pisać o ostatnim wyniku na Łazienkowskiej, ani o 370 minutach bez strzelenia bramki, co przybliża naszą reprezentację do rekordu wszechczasów. Ani słowa też o tym, że jeden rekord w sobotę już padł – blisko 40 milionowy kraj rozegrał swój oficjalny mecz międzypaństwowy na zapiaszczonym boisku na placu budowy co już jest swoistym rekordem: tylko czego? – Guinessa, a może nie rekordem tylko szczytem … ? Nie mówmy też o cudach Franciszka Smudy bo rezerwacja na cuda w naszej kulturze już jest zarezerwowana od tysięcy lat i popularny Franz raczej licencji na cuda nie dostał ….A co dostał, to wszyscy widzieli na boisku w sobotę (ci którzy nie widzieli nie mają czego żałować). Kiedy już wyrzuciłem z siebie troszeczkę trapiących mnie myśli (zaznaczam, że tylko troszeczkę) poszukam optymistycznych wieści przed dzisiejszym meczem i spróbuję powiedzieć, dlaczego z naszą reprezentacją nie jest tak źle jak być mogło. Ale o tym za chwilę.