W ostatni piątek UOKiK przypomniał na stronie w necie o dwóch karach, jakie dał Orange pod koniec 2010 roku. Nie będę utyskiwał nad medialnym aspektem powtarzanych zarzutów wobec firm telekomunikacyjnych. Zastanawiam się raczej nad przepisami, które mają chronić konsumentów. Na bieżąco współpracujemy z UOKiK, usuwamy sporne paragrafy i zapisy. Poprawiamy umowy, aby były nie tylko zgodne z prawem, ale też chudsze i przejrzyste. To oczywiste, że nie chodzi nam o to, by „naciągać” klientów, bo to droga do nikąd. Klient, który natnie się już nigdy nie wróci, ale jeśli wygodnie i sprawnie go obsłużymy na pewno tak. Dlatego są kwestie, z którymi trudno się zgodzić. Tak jest w przypadku zasad zawierania umów na odległość, za co dostaliśmy karę. W naszej ocenie sugerowane rozwiązanie jest sprzeczne z logiką przepisów o ochronie konsumenta, które zapewniają już klientowi prawo do odstąpienia od umów w terminie 10 dni. Żądanie teraz, by kurier po dostarczeniu umowy (z której wzorem klient może się wcześniej z łatwością zapoznać na stronie sklepu internetowego) pozostawił ją nabywcy, a następnie wrócił po nią po kilku dniach zdecydowanie komplikuje i podraża proces. To w konsekwencji zwiększa cenę usług sprzedawanych przez telefon lub on-line. Taka interpretacja moim zdaniem uderza we wszystkie dziedziny handlu, w których stosowana jest sprzedaż przez telefon i Internet. Sam kupuję aplikacje przez iTunes, bilety lotnicze, książki i różne inne rzeczy od firm działających tylko w necie. Bez problemu zapoznaję się z umowami, klikam gdzie trzeba i żaden kurier nie musiał mnie odwiedzać dwa razy. Jestem ciekawy Waszej opinii, czy obecne przepisy (10 dni na odstąpienie, możliwość przejrzenia umów w necie) wystarczają, aby ochronić klientów? Co zrobić, by nie było konieczności drukowania ton papieru i wożenia go po Polsce?
