Jak co roku wzmocniliśmy naszą sieć na wakacje. Zbudowaliśmy nowe stacje bazowe, odnowiliśmy systemy w tych istniejących, dostawiliśmy stacje mobilne i dołożyliśmy nowe systemy LTE. Wszystko po to, żeby sieć była gotowa na letnie oblężenie w regionach turystycznych, a korzystanie z usług było komfortowe.

Od ubiegłego lata nowe stacje bazowe (14) wybudowaliśmy w Kołobrzegu i Świnoujściu (województwo zachodniopomorskie), Ścinawce Średniej (dolnośląskie), Pyzówce, Kasinie Wielkiej, Leśnicy, Izbach i Bielance (małopolskie), Olecku, Gołdapie, Niedrzwicy i Rydzewie (warmińsko-mazurskie), Kościerzynie (pomorskie) i Dwerniku (podkarpackie). Jak widać uwzględniliśmy nie tylko lokalizacje nad Bałtykiem, ale także w górach czy nad jeziorami, które również cieszą się zainteresowaniem turystów. Stacje mobilne (4) stanęły natomiast w miejscowościach nadmorskich – w Bobolinie w okolicach Darłowa, Grzybowie niedaleko Kołobrzegu, Rowach koło Ustki oraz w Jastarni.

Dodatkowo wzmocniliśmy stacje bazowe, które na stałe pracują w regionach turystycznych. Odnowiliśmy 195 stacji i dołożyliśmy 176 systemów LTE. Dzięki temu poprawia się zasięg sieci i pojemność, a to przekłada się na większe możliwości. Mówiąc wprost, więcej osób będzie mogło równolegle i komfortowo korzystać z naszej sieci.

Tendencję wzrostową ruchu mobilnego obserwujemy od dłuższego czasu. W ubiegłym roku  transfer danych wzrósł o ponad 20% porównując do 2021 roku. W miejscowościach turystycznych w skali roku obserwujemy jeszcze wyższe wzrosty. Małe miejscowości zamieniają się wtedy w kilku–kilkunastotysięczne miasteczka. Ma to odbicie w danych. Ruch data w okresie urlopowym w regionach turystycznych jest większy średnio o 80% porównując do pozostałych, niewakacyjnych miesięcy. Średnio, bo np. w województwie pomorskim i zachodnio-pomorskim obserwujemy ponad 100-procentowy wzrost. Potrzeby są duże, więc i sieć wymaga działań specjalnych.

Nie pozostaje nic innego jak życzyć miłych wakacji, odpoczynku i przyjemnego korzystania z sieci Orange

Rozpoczął się Open’er Festival powered by Orange 2023. Od dzisiaj do 1 lipca na Lotnisku Gdynia-Kosakowo dziesiątki tysięcy fanów ponownie spotka się na koncertach najważniejszych międzynarodowych i polskich artystek oraz artystów. W Gdyni wystąpią m.in. Lizzo, Lil Nas X, SZA, Arctic Mokeys, Kendrick Lamar, OneRepublic, Labrinth, Queens Of The Stone Age, Metro Boomin i wielu innych.

O godzinie 15:00 otworzyły się bramy 20 edycji największego festiwalu muzycznego w Polsce. Na kilku scenach zagra ponad 100 artystów i artystek, z których ponad 20 pojawi się w Polsce po raz pierwszy. Wyjątkowość tegorocznego Open’era jest tym większa, że dla globalnych gwiazd takich jak SZA czy Labrinth będą to jedyne festiwalowe występy tego lata w Europie. Natomiast club2020, specjalny projekt skupiający kilkanaście najważniejszych nazwisk polskiej sceny hip-hopowej, zagra w Gdyni swój unikalny, jednorazowy koncert.

Zapraszamy do Strefy Orange

Strefa Orange to miejsce, które bywalcy Open’era znają dobrze z wcześniejszych edycji imprezy. Stoi w sercu terenu festiwalowego, przy samej scenie głównej Orange Main Stage. To tu festiwalowicze mogą skorzystać z wielu atrakcji i komfortowo obejrzeć koncerty. Centralną część strefy Orange tworzy trybuna na ponad 400 miejsc. To stąd jest najlepszy widok na koncerty największych gwiazd festiwalu. Nic, co można przegapić w tłumie, na trybunie Wam nie umknie. Strefa jest ogólnodostępna.

Zapraszamy do specjalnej strefy chillout z leżakami, pufami i poduchami. Tutaj można odpocząć ładując swoje „baterie” do dalszej zabawy, korzystając z darmowego Orange Wi-Fi i ozdobić się brokatem dopełniając festiwalową stylizację. Wyjątkowa fotobudka 360 stopni czeka na festiwalowiczów, którzy chcą mieć najlepsze zdjęcia.

Pamiętajcie, że jeśli baterie nie dadzą rady to naładujecie swoje telefony w jednej z czterech szafek depozytowych Orange dostępnych na całym terenie festiwalu. Także w pobliżu strefy Orange.

Więcej zdjęć i materiałów graficznych dostępnych jest w Mediatece.

Co poza koncertami na Open'erze?

Na uczestników czeka również wiele aktywności i specjalnych stref, w których nie zabraknie miejsca na zabawę, odpoczynek, spotkania, ale też inspiracje. Powraca Teatr na Opene’rze. Pierwszym krokiem jest specjalny projekt „Teatr Zdarzenie”, składający się z 3 małych form teatralnych, które będzie można zobaczyć na festiwalu od 29.06 do 1.07: „Cyber Elf” (reż. Magda Szpecht), „Ich Heisse Frau Troffea” (reż. Sergey Shabohin, Igor Shugaleev), „Fizyka Kwantowa. Czyli rozmowy nigdy nieprzeprowadzone” (reż. Julia Wyszyńska). W Strefie Fashion ponownie zaprezentują się projektanci zainspirowani ideą upcyclingu. W namiocie Let’s Talk goście specjalni podejmą dyskusję o najważniejszych tematach społecznych dotyczących przede wszystkim kobiet. A tegoroczna strefa NGO, której przyświeca hasło „Siła kobiet”, pobiła wszelkie dotychczasowe rekordy pod względem liczby zgłoszeń.

Jak dojechać na festiwal?

W poniedziałek rozpoczęła się wymiana biletów i karnetów na opaski festiwalowe. We wtorek pierwsi uczestnicy zameldowali się na polu namiotowym. Na festiwal najlepiej dojechać komunikacją miejską a dokładnie autobusy bezpłatnej linii Open’er Festival, która kursować będzie wahadłowo pomiędzy dworcem Gdynia Główna a wejściem na festiwal. Uczestnicy wracający z koncertów będą mogli skorzystać z aż 27 dodatkowych składów nocnych SKM.

„Najważniejsze w tej pracy jest dla mnie zachować Człowieka w Człowieku i uczyć sztuki „Bycia Człowiekiem”- dla innych i dla siebie”. Tak o zawodzie nauczyciela_ki mówi Aldona Rumińska-Szalska - laureatka konkursu Nauczyciel Jutr@ 2022. Rok szkolny dobiegł końca, ale na zgłoszenia do nowej edycji od nauczycielek i nauczycieli, którzy mają odwagę uczyć inaczej, czekamy do 10 września.

Konkurs Nauczyciel Jutr@ współtworzy nasza Fundacja Orange wraz z Głosem Nauczycielskim. W tej inicjatywie szukamy nauczycielek i nauczycieli, którzy mają odwagę uczyć inaczej, przy czym są empatyczni_e i otwarci_te na dialog z młodymi ludźmi. Konkurs towarzyszy wyborom Nauczyciela Roku. Ale co to znaczy uczyć inaczej? Czytajcie dalej, wszystko wyjaśnię

Nie tylko zawód

Zawód nauczyciela_ki to łączenie wielu ról w jednej osobie. To ogromna odpowiedzialność, ale także duże wyzwanie - zwłaszcza, że żyjemy w wymagających czasach. Jesteśmy świadkami szybkiego rozwoju technologii i ogólnego pędu ludzkości. Uczestniczymy w rzeczywistości, która nieustannie się zmienia. W takiej atmosferze trudniej jest z pełną uważnością zadbać o relacje z innymi.

Nauczyciele i nauczycielki mają obecnie bardzo trudne zadanie. W relacjach z uczniami i uczennicami muszą „rywalizować” ze smartfonem, a przekazywana przez nich wiedza „konkuruje” z wiadomościami i newsami z internetu. Nauczycielski autorytet może być wystawiony na próbę przez cyfrowe informatory, które przecież „wiedzą wszystko” i mogą znacznie szybciej odpowiadać nawet na najtrudniejsze i najmniej wygodne pytania. Ta pozornie idealna sytuacja w rzeczywistości może stanowić pułapkę.

Nauczanie a nowe technologie i inne wyzwania

Czy w takim razie technologie pomagają czy szkodzą w nauczaniu? Umiejętnie wykorzystane, mogą być ogromnym wsparciem. Jednak ich zastosowanie nie powinno być celem samym w sobie - mają one służyć edukacji. Niewątpliwie jednak, żeby lepiej zrozumieć świat młodych ludzi, warto się interesować tym, co w świecie technologii.

Nauczyciel też człowiek - widzimy go i odbieramy ze wszystkimi jego emocjami, powołaniem i wsparciem. Kluczowa jest zatem dobra relacja na linii nauczyciel-uczeń oraz odpowiednie podejście, którego nie da się zastąpić urządzeniami czy sztuczną inteligencją.

Kim jest Nauczyciel Jutr@?

Odpowiednia relacja ma ogromny wpływ na proces nauczania. Z tego powodu, w naszym konkursie poszukujemy osób, które na pierwszym miejscu stawiają potrzeby swoich uczniów i uczennic, które podążają za ich zainteresowaniami i budują porozumienie i współpracę oparte na wzajemnym szacunku. Nierzadko nauczyciel czy nauczycielka sami uczą się od swoich uczniów – taka otwartość to szansa na dialog, wzajemne zrozumienie i rozwijanie swoich kompetencji.   Co to znaczy uczyć inaczej? Nauczyciel Jutr@ nie musi być obeznany z nowinkami technologicznymi. Istotne, żeby miał odwagę poznawać cyfrowy świat, by być bliżej uczniów i lepiej rozumieć ich rzeczywistość. Pomocne będzie tu dążenie do podnoszenia swoich kompetencji medialnych, informacyjnych i cyfrowych, a także korzystanie z technologii lub e-zasobów edukacyjnych, dzięki którym możliwe będzie prowadzenie ciekawszych i inspirujących lekcji oraz zaangażowanie młodych w ich przebieg. Więcej o konkursie na stronie. Szczegóły i formularz dostępne są również tutaj.

https://www.youtube.com/watch?v=9_rPs3KXY9U

Zeszłoroczna laureatka - z pasją i dla ucznia

W zeszłym roku, podczas drugiej edycji, jury konkursu wybrało 10 osób nominowanych i spośród nich laureatkę - Aldonę Rumińską- Szalską ze Szkoły Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi nr 105 w Krakowie im. L. Wawrzyńskiej.

Pani Aldona na co dzień pracuje jako pedagożka wspomagająca z uczniami i uczennicami z niepełnosprawnościami. Najważniejsze w jej pracy jest to, aby uczniowie i uczennice mieli przestrzeń na sprawczość, rozwój umiejętności, talentów, aby byli „wielkimi w swoich oczach” i nie porównywali się nadmiernie z innymi. Uważa też, że w pracy z dziećmi o różnych potrzebach (emocjonalnych, fizycznych, umysłowych) ważne są niejednorodne metody terapeutyczne – dlatego ciągle się rozwija i próbuje tego, co nowe. Podkreśla, że dąży do zachowania równowagi między metodami tradycyjnymi, a tymi, które uwzględniają technologie.

***

Pani Aldona to przykład nauczycielki, która ma pasję, chce działać, robić coś inaczej, szukać ciekawych rozwiązań. Dodatkowo, interesuje się tematami, które są ważne dla uczniów i rozumie, że ich świat to także świat cyfrowy. Czym Pani Aldona ujęła Jury konkursu i czym na co dzień ujmuje swoich uczniów i uczennice?

Ewa Przybylińska: Jak wygląda Pani praca? Z jakimi wyzwaniami spotyka się Pani na co dzień?

Aldona Rumińska-Szalska: Praca nauczycielki ma tę specyfikę, że aby ją wykonać, należy się przygotować właśnie po właściwej pracy w szkole. Osobliwość pracy pedagoga wspomagającego wymaga zindywidualizowania pracy ukierunkowanej na uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych, aby mogli zrozumieć, przyswoić zaplanowany materiał, utrwalić najważniejsze treści, ale i zaistnieć, poczuć się ważnymi i zauważonymi podczas lekcji. To wymaga dobrej znajomości mocnych punktów, które mogą i powinny być eksponowane w toku lekcji. Ponadto, nauczyciel wspomagający musi czuć "połączenie" z całym zespołem klasy, ponieważ jest on także dla innych uczniów, a oni są dla niego.

Pracując na wyższym etapie edukacji często opracowywałam tematyczne gry dydaktyczne, prowadziłam ćwiczenia integracyjne (śródlekcyjne), dobierałam odpowiednią muzykę do lekcji jako wzmocnienie przekazu treści edukacyjnych. To z kolei wymagało współpracy z nauczycielami przedmiotu. Ważnym elementem w mojej pracy z całością zespołu są działania projektowe. Od lat realizuję autorskie aktywności o charakterze prosenioralnym w duchu integracji pokoleń (również w parafii), ekologiczne, historyczne, teatralne, przedsiębiorcze, rozwijające postawy twórcze: artystyczne, w tym teatralno-filmowe.

Co najbardziej lubi Pani w swojej pracy? Co jest dla Pani najważniejsze w pracy z dziećmi/młodzieżą?

Twórczy charakter tej pracy, odkrywanie jej niezliczonych sensów, kreatywność, kontakt z niepowtarzalnością ludzkich osobowości, pokorne kształtowanie siebie w tym nieustającym procesie edukacji, zaspakajanie potrzeb jeszcze tych za czasów szkolnych - taka odroczona kompensacja ! To jedna z przyczyn bycia w tym zawodzie, pomimo wielu trudów i przeciwności. Najważniejsze w tej pracy jest dla mnie zachować Człowieka w Człowieku i uczyć sztuki „Bycia Człowiekiem” - dla innych  i dla siebie, nie tylko jak droga ku temu jest prosta, lecz właśnie kręta i wyboista. Niezwykle ważne jest ukazanie i udowodnienie uczniowi jego potencjału w świetle oczywistych trudności i niedoskonałości, które są częścią każdego z nas, a także uczciwej, rzetelnej pracy, której efekty są bardziej lub mniej widoczne. Zachęcam i wspomagam uczniów w udziale w różnych konkursach na różnym etapie ich organizacji, aby mogli stawać się lepsi od siebie samych i z dumą wpatrywać się w swoje dzieła, również te pozostające poza podium.

Dlaczego wzięła Pani udział w konkursie Nauczyciel Jutr@ ?

Konkurs Nauczyciel Jutr@ był kolejnym wyzwaniem, sprawdzianem zwłaszcza swojego przełamania się i intensywnego wzbogacania wiedzy i praktycznych umiejętności z zakresu technologii informacyjno-komunikacyjnych. We wszystkich działaniach towarzyszyła mi złota zasada: zachowanie równowagi pomiędzy metodami współczesnymi ukierunkowanymi na "dziś" i "jutro" oraz tymi, na których budował się obecny fundament nowoczesnej pracy. Konkurs był dobrym motywatorem do dalszego pogłębiania wiedzy w świecie błyskawicznego rozwoju możliwości nowoczesnych technologii komputerowych.

Czy i w jaki sposób używa Pani w swojej pracy technologii cyfrowych lub zasobów edukacyjnych z internetu? W jaki sposób wpływa to na lekcje i prowadzone zajęcia?

Technologia cyfrowa stanowi uzupełnienie aktywnych metod pracy z uczniami. Dlatego też umiejętne i rozsądne ich wiadomości, ze zwróceniem uwagi na zagrożenia i niebezpieczeństwa świata online oraz pokazywanie zasobności i pożytku przestrzeni internetowej przy wykorzystaniu również kreatywności uczniów - są tu niezbędne.

Lekcje wzbogacone w gry i ćwiczenia cyfrowe z wykorzystaniem nowoczesnych programów i aplikacji komputerowych, uatrakcyjniają proces edukacji. Chcąc zrównoważyć czas poświęcany rozrywkom przy komputerze a aktywnościami o charakterze prozdrowotnym, brałam udział z uczniami w konkursach i projektach promujących ekologię i zdrowy styl życia z wykorzystaniem zasobów technologii. Uczniowie, którzy uczestniczyli w zajęciach dodatkowych, mieli również okazję praktycznego poznawania ciekawych aplikacji komputerowych, podejmowali się tworzenia quizów wiedzy, puzzli, graficznych zagadek, rebusów, komiksów. Stawali się nauczycielami swoich kolegów (również z Ukrainy, dla których interaktywny przekaz informacji był komunikatywny, motywujący i interesujący), rodziców, dziadków, ale także i nauczycieli.

Czy i w jakiś sposób korzysta Pani z wiedzy i doświadczeń swoich uczniów także w zakresie technologii?

Nie jest odkryciem stwierdzenie, że to uczeń wyznacza najtrafniejszy poznawczy szlak w edukacji. Najmniej zmotywowany do nauki młody człowiek, najwyraźniej ukazuje nieprzetarte ścieżki w dydaktyce. Obserwując i wsłuchując się w swoich uczniów m.in. podczas przygotowywania nagrań filmowych, odeszłam od zaplanowanego scenariusza, pozostawiając uczniom obszar do realizacji ich spontaniczności. Uczniowie zasypywali pomysłami realizowanymi w trakcie naszej pracy, poszerzali spektrum scenicznych działań, podpowiadali, w jaki sposób można dokonać ciekawych animacji filmowych! Przede mną było niebagatelne wyzwanie - zrealizować teoretycznie prezentowane pomysły uczniów i ich nie zawieść.

Czy rozmawia Pani ze swoimi uczniami na temat ich aktywności i wyzwań w sieci? Ja to wygląda w praktyce?

Rozmowa edukująco-profilaktyczna jest nieunikniona i konieczna. Grzechem i zaniechaniem byłoby jej nie praktykować. Wspólnie z koleżanką organizujemy przedsięwzięcia, akcje profilaktyczne (nie tylko z okazji DBI - Dnia Bezpiecznego Internetu). Współpracujemy z fundacjami i organizacjami przeciwdziałającymi przemocy internetowej. Same również opracowujemy autorskie scenariusze lekcji, które są nagradzane w konkursach ogólnopolskich (np. Fundacja PFR). W oparciu o nie prowadzimy lekcje dla uczniów, których z kolei refleksje i efekty pracy są cenną wskazówką i kolejnym zapłonem twórczym.

Co Pani chciałaby powiedzieć (może doradzić) uczestnikom i uczestniczkom tegorocznej edycji konkursu Nauczyciel Jutr@? :)

Już w tym momencie gratuluję i chylę czoło przed wszystkimi Uczestnikami konkursu Nauczyciel Jutr@. To już zwycięstwo, gdyż każdy wie, ile trudu, wysiłku podejmuje w swojej codziennej, a zarazem niecodziennej pracy. To wielki sukces, podejmując decyzję o wzięciu udziału w konkursie. Nikt nie przewidzi werdyktu, ale pierwszym członkiem jury jesteśmy my sami. Warto opisać wycinek swojej zawodowej rzeczywistości. Tej jednej kropli w ogromie oceanu ciężkiej i niebagatelnej pracy.