Nie ma miesiąca, aby media nie prosiły o informacje dotyczące likwidacji automatów telefonicznych, zwanych również budkami telefonicznymi. Powstają materiały na poważnie i wesoło. W ostatni weekend automatów szukał w Dzień Dobry TVN Filip Chajzer, a ich historię przybliżał Zygmunt Chajzer, pamiętający czasy ich świetności. Materiał „odjechany” i przy okazji zmotywował mnie do poszukania kilku ciekawostek.
Pierwsze automaty, znane również jako „budki telefoniczne” pojawiły się na polskich ulicach na początku lat 60. Pozwalały tylko na rozmowy lokalne i płaciło się monetą 1 zł. Na przełomie lat 60. i 70. Dało się połączyć nie tylko lokalnie, ale też międzymiastowo, a później również za granicę. W latach 80. inflacja wymusiła skonstruowanie aparatu, który łatwo można było przestawiać na różne monety, a następnie na żetony. W 1991 roku Polacy poznali automat na karty magnetyczne włoskiej firmy URMET, na karty elektroniczne (rok 2000) i wreszcie takie, z których można było wysyłać SMS-y i e-maile (rok 2003).
Obecnie mamy ponad 4200 budek telefonicznych. Pozostały w więzieniach, szpitalach i po sztuce w gminie. Planujemy, że w przyszłym roku zdemontujemy wszystkie.
Na Światowe Dni Młodzieży w Krakowie, na prośbę organizatorów, zainstalowaliśmy na Błoniach 12 automatów telefonicznych na monety – złotówki i euro. Pielgrzymi wykonali z nich… 125 rozmów. W tym samy czasie tylko w sieci Orange mieliśmy 7,4 mln minut rozmów komórkowych i 31,145 mln wysłanych SMS.
Najwięcej automatów telefonicznych było w 2000 roku – ponad 95 tys. Największe przychody mieliśmy w 2001 roku – klienci wydzwonili ponad miliard impulsów. Średnio z każdego automatu wykonano ponad 12 tys. impulsów (1 impuls to 3 minuty rozmowy miejskiej, co oznacza, że średnio z automatu przegadano 36 tys. minut). Eldorado skończyło się wraz z upowszechnieniem telefonów komórkowych, tak mniej więcej od 2008 r.
W latach 2003-2015 realizowaliśmy program Telefon do Mamy, dzięki któremu dzieci przebywające w szpitalach bezpłatnie dzwoniły do bliskich, korzystając z zamontowanych aparatów telefonicznych na oddziałach oraz kart telefonicznych, które Orange dostarczał do szpitali. W tym czasie przekazaliśmy szpitalom 2 mln kart, z których wykonano ponad 100 mln minut rozmów.
„Ciężką pracą” zasłynął automat pod Stadionem Dziesięciolecia w Warszawie za czasów, gdy był tam największy bazar w Europie. Przewijała się przez niego rzesza handlarzy z różnych krajów, najczęściej zza wschodniej granicy, żądna kontaktu z bliskimi. Dzięki temu automat miał miesięcznie na liczniku ok. 30 tys. impulsów. Cóż z tego, skoro 90 proc. z nich to były impulsy z klonowanych kart lub ładowanych nielegalnie „domowym sposobem”.
W 2006 r. sprawdzaliśmy nowoczesny automat multimedialny z ekranem i dostępem do internetu. Testy odbywały się w budynku Urzędu Marszałkowskiego województwa podlaskiego w Białymstoku w ramach projektu e-govermment. Po kilku dniach od jego uruchomienia pojawił się na pierwszej stronie artykuł w lokalnym wydaniu „Gazety Wyborczej” pod tytułem „Sex w Urzędzie Marszałkowskim’. Chodziło o to, że z automatu multimedialnego można było bez ograniczeń wchodzić na wszystkie strony, w tym również erotyczne…
To se nevrati 🙂
