Wiedeński Sąd Gospodarczy, orzekając jako sąd I instancji, nie uchylił wyroku częściowego arbitrów z dnia 24 sierpnia 2010 roku w sporze TP i DPTG. Decyzja sądu nie jest prawomocna. Od wydanego dziś orzeczenia, TP przysługuje odwołanie do sądu apelacyjnego w Austrii.

Spółka ma na zaskarżenie orzeczenia 4 tygodnie od dnia jego doręczenia. W przypadku zaskarżenia wyroku apelacja TP będzie rozpoznana nie wcześniej niż w 2012 roku. Od wyroku sądu apelacyjnego stronom przysługuje możliwość wniesienia o kasację do austriackiego Sądu Najwyższego.

– Zapoznajemy się z wyrokiem, już jednak jego pobieżna analiza pozwala na stwierdzenie, iż są podstawy do apelacji. Wyrok jest słabo uzasadniony, sąd zupełnie nie odniósł się do naszego głównego argumentu o sprzecznym z porządkiem publicznym wzbogaceniu się DPTG, a pozostałe nasze argumenty zostały po prostu odrzucone, bez podania przyczyn – powiedział Wojciech Jabczyński, rzecznik prasowy Grupy TP.

Zgodnie ze stanowiskiem polskiego sądu rozpoznającego sprawę o stwierdzenie wykonalności wyroku częściowego arbitrów, dzisiejsze orzeczenie sądu austriackiego nie będzie miało wpływu na postępowanie w Polsce. 22 lipca 2011 roku Sąd Okręgowy w Warszawie zawiesił postępowanie do czasu prawomocnego zakończenia postępowania o uchylenie wyroku arbitrażowego. Decyzję o zawieszeniu postępowania w sprawie o stwierdzenie wykonalności wyroku częściowego arbitrów na terytorium Holandii podjął również sąd w Amsterdamie.

Postępowanie przed sądem gospodarczym w Wiedniu jest wynikiem skargi TP o uchylenie decyzji wiedeńskiego Trybunału Arbitrażowego przyznającej DPTG 1,57 mld zł w odniesieniu do inwestycji w wysokości około 17 mln euro na budowę w latach 1992-93 światłowodu NSL. TP od momentu wydania tej decyzji nie zgadzała się z nią i zapowiadała podjęcie wszelkich środków prawnych w celu obrony swoich interesów. Decyzja arbitrów godzi w interesy TP i jej akcjonariuszy, jak również stanowi pogwałcenie międzynarodowych standardów postępowań przed sądami polubownymi i uczciwego obrotu.

W wyroku z 17 marca 2010 r. Sąd Najwyższy w całości uwzględnił skargę kasacyjną Telekomunikacji Polskiej. Skarga dotyczyła decyzji Prezesa UOKiK z 2004 roku dotyczącej ujednolicania stawek TP za dzierżawę kanalizacji teletechnicznej.

W decyzji z 2004 roku prezes UOKiK zarzucił TP nadużycie pozycji dominującej polegające na narzucaniu nieuczciwych cen i nałożył karę pieniężną w wysokości 10,8 mln zł. Praktyka ta miała polegać na ujednolicaniu stawki za dzierżawę kanalizacji teletechnicznej w całej Polsce, bez uwzględnienia lokalnych kosztów budowy i eksploatacji infrastruktury oraz stopnia zajętości otworu kanalizacji.

Sąd Najwyższy podzielił wszystkie zarzuty Telekomunikacji Polskiej. W uzasadnieniu wyroku Sąd podkreślił, że Prezes UOKiK źle określił rynek właściwy przedstawiając go jako różne „rynki lokalne w Polsce”. Wedle Sądu Najwyższego, definiowanie rynku właściwego jako „konglomerat rynków” jest niepoprawne.

Ponadto, Sąd uznał, że sądy orzekające w tej sprawie naruszyły procedurę nie biorąc pod decyzji prezesa UKE, która już po wydaniu decyzji prezesa UOKiK uregulowała tę samą kwestie, która była przedmiotem decyzji prezesa UOKiK. Sąd Najwyższy zwrócił uwagę, że przedsiębiorca, który – tak jak Telekomunikacja Polska – działa na rynku krajowym, nie ma obowiązku różnicowania cen za swoje usługi w zależności od lokalnych kosztów związanych ze świadczeniem tej usługi.

W związku z wyrokiem Sądu Najwyższego, TP wystąpi o zwrot 10,8 mln zł wpłaconej kary pieniężnej.