W lipcu 2013 r. została ostatecznie odrzucona przez Sąd Najwyższy jedna z najwyższych kar nałożonych przez regulatora polskiego rynku telekomunikacyjnego (UKE) na operatora (TP) – 100 mln zł. Wcześniej ten sam los spotkał najwyższą w historii karę o astronomicznej wysokości 339 mln zł. Nakładane w świetle kamer i fleszy kary, uznane zostały za całkowicie bezpodstawne przez niezawisłe sądy.

25 września 2006 r. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej nałożyła na Telekomunikację Polską karę 100 mln zł za „naruszenie obowiązku kształtowania cen usług na podstawie kosztów ich świadczenia oraz na podstawie przejrzystych, obiektywnych
i niedyskryminujących kryteriów”. Chodziło o niewdrożenie w wyznaczonym terminie usługi szerokopasmowego dostępu do internetu Neostrada oddzielonej od abonamentu za linię telefoniczną.

22 lutego 2007 roku, po już po rozdzieleniu Neostrady od usług telefonicznych, Prezes UKE nałożyła na TP kolejną karę, tym razem w wysokości 339 milionów złotych za „niedopełnienie obowiązku dostarczenia do zatwierdzenia cennika usługi Neostrada, jak również za niewypełnienie obowiązku określania cen usług na podstawie kosztów ich świadczenia oraz na podstawie przejrzystych, obiektywnych i niedyskryminujących kryteriów”.

TP w obu przypadkach odwołała się do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów stojąc na stanowisku, że Prezes UKE nie miała prawa kwestionować cen Neostrady, ponieważ usługa nie podlegała regulacji, a ponadto kryteria ustalania cen były przejrzyste i obiektywne.

Postępowania odwoławcze zawieszono na czas postępowania Komisji Europejskiej przeciwko Polsce przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości. Dotyczyło ono prób regulowania przez Prezesa UKE cen usług detalicznych dostępu szerokopasmowego bez uprzedniej analizy rynku. 6 maja 2010 roku Trybunał orzekł, że w tej sprawie polski regulator uchybił zobowiązaniom wynikającym z Dyrektyw Unijnych.

W efekcie SOKiK uchylił obie decyzje UKE nakładające na TP kary, a Sąd Apelacyjny oddalił złożone w tych sprawach apelacje UKE. Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia kasacji, co definitywnie zakończyło procedury odwoławcze.

*  *  *
Wojciech Jabczyński, rzecznik Orange Polska
22 527 19 39
biuro.prasowe@orange.com
http://blog.orange.pl/wojciechjabczynski/

Dnia 26 czerwca 2012 roku Sąd Okręgowy w Warszawie wydał wyrok mocą, którego oddalił powództwo spółki Długie Rozmowy S.A. o ustalenie, że TP S.A. bezskutecznie rozwiązała wiążące strony umowy o dostępie telekomunikacyjnym z powodu zaległości istniejących po stronie DR S.A.

W ustnym uzasadnieniu orzeczenia Sąd wskazał na brak podstaw do przyjęcia, iż DR S.A. dysponowała jakimikolwiek wierzytelnościami o zapłatę kar umownych wobec TP S.A. Orzeczenie to potwierdza, iż TP S.A. była w pełni uprawniona do wypowiedzenia umów o dostępie telekomunikacyjnym ze spółką DR S.A. z uwagi na istotne zaległości w zapłacie wynagrodzenia za świadczone przez TP S.A. usługi telekomunikacyjne (DR S.A. nie wykazała, aby przysługiwały jej jakiekolwiek wierzytelności z tytułu kar umownych wobec TP S.A.).

Pragniemy przypomnieć, że zaległości te sięgają kwoty ponad 55 ml zł. i są dochodzone przez TP S.A. w postępowaniach sądowych. Do dziś TP S.A. uzyskała  prawomocne orzeczenie w przedmiocie zabezpieczenia roszczeń Telekomunikacji Polskiej S.A. na łączną kwotę 40.845.076 zł polegające na zajęciu składników majątkowych spółki Długie Rozmowy S.A. oraz wszystkich rachunków bankowych tej spółki.

Przypominamy, że ostatnio zgłaszane przez DR S.A. roszczenia wobec TP S.A. w kwocie przekraczającej 250 mln opierały się na twierdzeniu, że TP S.A. bezprawie zakończyła współpracę z DR S.A., ponieważ nie rozwiązała skutecznie umów wiążących uprzednio strony. Sąd wtorkowym rozstrzygnięciem jednoznacznie zakwestionował takie stanowisko, prezentowane także publicznie przez DR S.A.
Wojciech Jabczyński, Rzecznik Orange Polska
22 527 19 39
biuro.prasowe@orange.com