Pewnie spora część z Was przeczyta ten wpis jutro, bowiem dziś, zgodnie z nowo nabytą tradycją zza oceanu, spędzi popołudnie i wieczór z „drugą połową”. Nie zapomnijcie jednak, że Wasz romantyczny nastrój może także uczynić Was bardziej podatnymi na ataki cyberprzestępców. Dla nich ogólnoświatowe święto to znakomita okazja na rozłożenie sieci na – wybaczcie bolesną prawdę – naiwnych i niefrasobliwych.
Może część Czytelników się ze mną nie zgodzi, ale dla mnie Walentynki to „święto” przede wszystkim merkantylne. Nie wnikając w sensowność wyznawania najbliższej osobie miłości „bardziej” przez jeden dzień w roku, skupmy się na okazjach, którymi tego dnia bombardują nas sprzedawcy. Ci off-line to mniejszy problem, najwyżej wiedzeni uczuciem kupimy coś, czego za diabła nie potrzebujemy i odżałujemy parę wydanych groszy.
Gorzej w przypadku, gdy skusimy się na „okazję” w sieci. Oczywiście nie wykluczam, że można trafić na takie prawdziwe, tym niemniej jest pewien poziom poniżej którego sprzedawcy najzwyczajniej w świecie zejść się nie opłaca. Wtedy, jeśli dostaliśmy taką ofertę mailem, za pośrednictwem komunikatora, czy poprzez stronę WWW, powinna się nam zapalić czerwona lampka…
Na co zatem zwracać uwagę? Na pewno nigdy nie otwierać załączników, ani nie otwierać budzących choćby minimum podejrzenia linków. Jeśli bardzo nam zależy, można najechać kursorem nad link, kliknąć prawym przyciskiem myszy, skopiować link i wkleić go na opisywanej już przeze mnie kilkakrotnie witrynie URL Void. Nie zaznaczajcie linku, widocznego na ekranie, bowiem może to być „zmyłka”, zaś faktyczne łącze, uzyskiwane we wspomniany wcześniej sposób, może prowadzić pod zupełnie inny adres. W efekcie „okazja” może nas kosztować przejęcie naszego komputera przez przestępców i – w najlepszym przypadku – użycie jego mocy obliczeniowej do niecnych celów, bądź nawet stratą pieniędzy z naszego konta bankowego. Oczywiście to nie tylko problem Walentynek, ale wszystkich popularnych świąt, wielkich imprez, czy zdarzeń istotnych na światową lub lokalną skalę.
Jak mawiał Rudyard Kipling, „Nie ma czegoś takiego jak darmowy lunch”. W jego czasach znaczenie było jak najbardziej dosłowne, gdy w XIX wieku w osławionych przez Holywood Saloonach doprawiano jedzenie tak olbrzymią ilością soli, że trzeba było je popić kilkoma kuflami piwa. W dzisiejszym, cyfrowym świecie straty mogą okazać się znacznie większe.
