Regina Jabczyńska

Ostatnio informowaliśmy Was, a w lutym pisaliśmy na blogu, że startujemy na polskim rynku telekomunikacyjnym z zupełnie nową inicjatywą. Orange Friends, bo o nich tutaj mowa, to platforma społecznościowa, dzięki której możecie zaoferować swoją pomoc techniczną lub z takiej pomocy skorzystać. Według mnie pomysły uszyty na miarę naszych czasów. Lubimy się, bowiem otaczać nowoczesnymi technologiami, ale niekiedy natrafiamy na przeszkody, które nas przerastają. I nawet nie wiemy, że sąsiad za ścianą mógłby nam pomóc, albo po prostu nie chcemy mieć przysłowiowych „długów wdzięczności”. Dlatego społeczność Orange Friends, to bardzo wygodne i praktyczne rozwiązanie – łączy tych, którzy mają konkretną potrzebę, z tymi, którzy mogą szybko ją zaspokoić. I wszystko odbywa się na jasno określonych zasadach.

Więc jeśli masz w sobie chęć pomagania innym w różnego rodzaju technicznych tematach np. skonfigurowaniu e-maila w smartfonie, zainstalowaniu dodatkowej aplikacji lub podłączeniu dekodera TV, to nie zwlekaj i zarejestruj się na www.mila.com/orange/friends. Warto, bo nie tylko możesz robić rzeczy, które sprawiają Ci frajdę, ale jednocześnie dodatkowo zarobić. A jeśli należysz do tych, którzy potrzebują raczej wsparcia w tych kwestiach, to możesz z takiej pomocy skorzystać odwiedzając stronę www.mila.com/orange/1. Praktycznie wygląda to tak, że na stronie opisujesz, jakiego rodzaju wsparcia potrzebujesz. Twoje zgłoszenie otrzymuje Friends znajdujący się w okolicy. Jak tylko zadzwoni do Ciebie możecie ustalić gdzie i kiedy się spotkacie oraz ile ta usługa będzie Cię kosztować.

Obecnie w Warszawie, a od tego miesiąca również w Krakowie i Rzeszowie – działa 105 Orange Friends, ale to dopiero początek. Zachęcam Was do budowania społeczności Orange Friends i wzajemnego pomagania sobie w technicznych sprawach. Tak, aby korzystanie z nowych technologii mogło być dla każdego z nas łatwe, szybkie i przyjemne ;-).

Opublikowaliśmy cenniki usług roamingu, które będą Was obowiązywać od 15 czerwca. Zasadę „Roam Like at Home” potraktowaliśmy zgodnie z jej dosłownym rozumieniem - jeśli zapłaciliście w abonamencie za nielimitowane połączenia wychodzące, to powinniście móc skorzystać z nich w całej Unii Europejskiej. I w Orange Polska właśnie tak będzie. Podobnie od 15 czerwca będzie wyglądać sytuacja z SMS, MMS i transmisją danych. Klientom planów abonamentowych kolejne megabajty będą schodzić z ich pakietu z górną granicą określoną przez unijną zasadę Fair Use Policy (FUP).

Oferta roamingowa Orange na terenie UE

W przypadku nju z rachunkiem w dalszym ciągu obowiązuje zasada, że płacicie tylko za te usługi, z których skorzystacie. Oznacza to, że po osiągnięciu limitu wydatków opłaty nie będą pobierane. Z kolei klienci, którzy korzystają z planów abonamentowych, w których dostają określony pakiet minut i SMS (na przykład Smart Plan LTE za 29,99) to najpierw korzystają z niego, a następnie płacą za minutę tyle samo w kraju i w roamingu w UE.

Klienci prepaid zapłacą za połączenia, SMS, transfer danych i MMS zgodnie z cennikiem podstawowym, który obowiązuje w Polsce. Jeśli chodzi o transmisję danych, będą korzystać w roamingu z jednej, niskiej stawki - 10 gr za 1 MB. Oznacza to dużo niższe opłaty niż dotychczas.

SMS, MMS i transmisja w roamingu Orange

Pamiętajcie jednak, że nowe stawki roamingu obowiązują dopiero od 15 czerwca. Ogłaszamy je dzisiaj, ale jeszcze przez miesiąc będziecie za połączenia płacić tak jak do tej pory. Nowe zasady dotyczą wyłącznie 28 krajów Unii Europejskiej oraz Islandii, Liechtensteinu czy Norwegii. Zgodnie z regulacjami Komisji Europejskiej wprowadzone są ograniczenia wynikające z FUP i dotyczą, między innymi tego, że co jakiś czas telefon musi logować się do sieci krajowej. Pamiętajcie też, że z założenia regulacje mają służyć mieszkańcom Unii Europejskiej w trakcie krótkich wyjazdów wakacyjnych czy biznesowych. Będziemy bacznie się przyglądali, czy faktycznie tak się dzieje.

Do wakacji został trochę ponad miesiąc i na koniec nie pozostaje mi nic innego, jak cieszyć się razem z Wami, że gdy ruszymy na europejskie wojaże nie będziemy musieli myśleć o kosztach połączeń do Polski czy funkcjonowaniu naszej nawigacji. Więcej przeczytanie w komunikacie prasowym i na www.orange.pl/roaming. Klienci nju powinni szukać informacji na stronie www.njumobile.pl/roaming

Ps. Jestem teraz na Tajwanie na premierze nowego smartfona HTC. Roaming transmisji danych mam wyłączony bo kosztuje 44,46 zł za 1 MB. Korzystam z WiFi w tym z WiFi Calling. W Europie będzie o niebo bardziej bezstresowo ;-)

Monika Kulik

Zapraszam Was na wywiad z Kubą Wygnańskim, szefem Pracowni Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia”, który opowiada o wpływie społecznym firm i jego badaniu.

Od kilku lat wspólnie ze „Stocznią” przyglądamy się firmie w 6 obszarach wpływu na: gospodarkę, innowacje, klientów, pracowników, społeczności i środowisko naturalne.  Badamy nie tylko bezpośrednie rezultaty działań, ale analizujemy też ich długofalowe efekty przyglądając się, jakie zmiany powodujemy w naszym otoczeniu społecznym czy środowiskowym. Dzięki temu pozyskujemy wiedzę, która pomaga nam stawać się firmą bardziej świadomą swojej roli, a co za tym idzie bardziej odpowiedzialną.

Co to jest wpływ, jak go mierzyć i najważniejsze - dlaczego firmy powinny zmierzyć się z mierzeniem wpływu - o tym w naszym wywiadzie.

Dużo się ostatnio mówi o wpływie społecznym przedsiębiorstw. Dlaczego? Czy to jest to samo co społeczna odpowiedzialność biznesu?

Kuba Wygnański: Jest oczywiste, że refleksja nad wpływem przedsiębiorstw na otoczenie nie może być już redukowana do tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu (szczególnie rozumianej wąsko, jako kolekcja przedsięwzięć filantropijnych). Jeszcze kilka lat temu było to obrazoburcze, a teraz jest oczywiste – potrzebny nam język wykraczający poza CSR lub też znacznie głębsze zrozumienie tego, na czym CSR rzeczywiście polega. Można próbować ten termin odzyskać po tym, jak został spłycony albo szukać czegoś całkiem nowego.

Z tego punktu widzenia język „wpływu” jest dość obiecujący. Być może okaże się bardziej odporny na zniekształcenia niż koncepcje CSR. Zdarza się bowiem – i to bardzo często - że komunikacja CSR nie jest niczym innym niż operacją wizerunkową (zasłoną dla innych działań, którymi firma nie chce się chwalić, albo rodzajem polisy ubezpieczeniowej w burzliwym politycznym otoczeniu… ).

Realna społeczna odpowiedzialność to zjawisko szersze i głębsze zarazem. W pewnym sensie też nieco bardziej… kłopotliwe. Społeczne konsekwencje działania przedsiębiorstw nie są postulatem, ale oczywistym faktem – występują zawsze i tym samym pojęcie odpowiedzialności nie ma tu charakteru normatywnego, ale opisowy. Naiwnym jest założenie, że zawsze konsekwencje działania firmy muszą być pozytywne. Także w tej dziedzinie nieuchronnie pojawiają się koszty i zyski (i to nie wyłącznie księgowe), a kluczowy jest stosunek jednych do drugich.

Warto też pamiętać, że wpływ firm na otoczenie dotyczy wielu wymiarów (wpływ na gospodarkę, pracowników, innowacyjność, środowisko naturalne, społeczności lokalne), a każdy z nich może kumulować się w czasie. Żeby w sposób całościowy oszacować wpływ firmy na środowisko trzeba uruchomić radar, który nie dość, że obraca się w promieniu 360 stopni, to rejestruje nie tylko to, co aktualne, ale też to, co zdarzyło się wcześniej. Ważne, może nawet najważniejsze, żeby uzyskane w ten sposób wyniki nie polegały na inwentaryzacji dobrodziejstw, o których chcemy powiedzieć innym, ale żeby stały się instrumentem wspomagającym realne procesy zarządcze w firmie (w tym autokorekty). Takie holistyczne podejście do zagadnienia jest jeszcze w Polsce nowością, ale trzeba mieć nadzieję, że coraz więcej firm zdobędzie się na taki wysiłek. Nie po to, żeby zadowolić tym innych, ale dla własnego pożytku.

Na ile wpływ może być mierzony uniwersalnie? Czy da się wystandaryzować jego pomiar? Stworzyć narzędzia odpowiednie dla wszystkich?

Oczywiście pewne kategorie wpływu, ogólna architektura, mogą być podobne. Większość firm czy instytucji ma wpływ na środowisko, pracowników, klientów, technologie, innowacje, finanse, etc. Jest jednak oczywiste, że w zależności od typu przedsiębiorstwa i branży, w której działa, inaczej kształtują się idealne – w cudzysłowie – proporcje każdego z tych elementów. Część z nich, na przykład firmy publiczne czy organizacje non profit, mają zupełnie inne cele niż firmy komercyjne. Bardzo dużo zależy też od branży.

W wielu przypadkach solidne rozpoznanie wpływu wymaga nie tylko sformułowania specyficznych wskaźników, biorących pod uwagę te wszystkie konsekwencje działań firmy, które są dla niej specyficzne, ale także ich dobrej kalibracji – przełożenia surowych danych na ocenę wpływu firmy. Bardzo często ich wartości nabierają sensu dopiero w porównaniu z innymi lub na osi czasu. Bardzo często konieczne jest, nazwijmy to, badanie założycielskie, które ustanawia istotny punkt odniesienia dla przyszłych analiz. Badanie takie jest dość złożone i pracochłonne, ale jest to inwestycja, którą warto ponieść. W długiej perspektywie przynosi ona wiele korzyści: pozwala nam umieścić naszą obecną sytuację w odpowiednim kontekście i tym samym właściwie ocenić, w jakim miejscu jesteśmy i dokąd zmierzamy.

Na ile szczerość jest opłacalna przy badaniach wpływu, jego komunikacji i zarządzaniu nim wewnątrz organizacji/firmy?

To ważne pytanie, ale trzeba doprecyzować w stosunku do kogo mamy być szczerzy. W stosunku do siebie czy w stosunku do innych? Bo to nie to samo. Oczywiście w pierwszej kolejności trzeba być szczerym w stosunku do siebie. Innymi słowy, nie oszukiwać siebie samego. A to oznacza po pierwsze, że badanie musi być rzetelne, po drugie, że mamy odwagę stawiania pytań i odwagę mierzenia się z odpowiedziami. To nie zawsze jest proste. Szczególnie jeśli wynik narusza nasze własne dobre mniemanie o sobie. Bez tej odwagi i przyjęcia pierwotnego założenia, że badanie wpływu pozwala nam samym rozpoznawać i ewentualnie korygować własne działania, to wszystko ma dość ograniczony sens.

Nieco odrębne jest pytanie, na ile warto być szczerym w stosunku do innych. Tutaj, odpowiedź nie jest prosta i kategoria opłacalności nie jest tu jedynym kryterium oceny. Wiele zależy od tego, w jakim środowisku działamy, czy na tę szczerość gotowi są także inni, jakie będą jej konsekwencje dla firmy i jej udziałowców. Innymi słowy, jakie są reguły gry i na ile istotnie możliwy jest autentyczny dialog. Parafrazując słynne zdanie Platona, pytanie brzmi czy chodzi o kosmetykę, czy gimnastykę. To zupełnie dwie różne sprawy.

Pocieszeniem dla tych, którzy chcą czegoś więcej niż kosmetyki jest to, że z pewnością dla firmy istotnymi wartościami są nie tylko opłacalność i „wygląd”, ale także wiarygodność, autentyzm, integralność. A to często uzyskuje się także dzięki zdolności do identyfikacji wyzwań i deficytów. Jedni uznają to za błąd i słabość, złamanie wszystkich przykazań PR. Inni wręcz przeciwnie, uznają, że to dowód siły i zaufania do siebie.

Jedno jest pewne: istnieje bardzo dużo raportów, których jedynym celem jest pewna forma samochwalstwa. Wielu odbiorców tego rodzaju przekazów od początku podchodzi do nich z olbrzymią rezerwą. Z pewnością więc nie warto przesadzać w autopromocji. To raczej wzbudza podejrzliwość niż sympatię, raczej zniechęca niż przekonuje. W tej sprawie mogą być różne szkoły. Ja osobiście stawiam na szczerość i umiarkowany makijaż. Szczególnie wtedy, jeśli istotnie jest ona formułowana w kategoriach wyzwania, czegoś w rodzaju publicznej obietnicy, że firma czy organizacja zamierzają coś zmienić we własnym działaniu. To budzi mój szacunek.

Kuba Wygnański – socjolog, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, stypendysta Uniwersytetu Yale.

Jeden z animatorów ruchu organizacji pozarządowych w Polsce od początku lat 90-tych. Uczestnik rozmów Okrągłego Stołu. Współtwórca Stowarzyszenia na rzecz Forum Inicjatyw Pozarządowych, oraz Banku Danych o Organizacjach Pozarządowych prowadzonego przez Stowarzyszenie Klon/ Jawor. Założyciel i Prezes Zarządu Pracowni Badań i Innowacji Społecznych STOCZNIA.