Co można robić w Sylwestra? Można – jak mawia klasyk – grać w grę. Tomb Raider? To na pewno dobra opcja dla introwertyków, którzy pragną spędzić ten czas w ciszy i spokoju. A co, jeżeli lubisz poimprezować? Imprezowe gry wideo mogą być ciekawą formą uatrakcyjnienia domówki.

Starczy wstępu, pora przejść do rzeczy. Poznajcie najciekawsze pozycje, które urozmaicą świętowanie Nowego Roku.

SingStar (PS4/PS5)

Nie trzeba wychodzić do klubu karaoke, by sprawdzić moc własnej przepony. Karaoke od dawien dawna pełni funkcję dobrej zabawy. Wraz ze znajomymi można się powygłupiać, pośpiewać ulubione piosenki, a nawet rywalizować. Do gry wystarczy Wam konsola PlayStation 4/5 oraz smartfon. Po zainstalowaniu aplikacji na urządzenie mobilne oraz podłączeniu do konsoli, możecie bawić się przez całą noc. Baza piosenek jest ogromna, ale
jest jeden minus. Każdą z nich trzeba kupić osobno, chyba że zaopatrzymy się w pakiety z utworami tematycznymi, np: polskie hity wszech czasów.

Kto wie, może gra odkryje w Was nowy talent? A któreś z Was zostanie gwiazdą i wystąpi na Orange Warsaw Festival albo Openerze? W sumie to brzmi jak ciekawe postanowienie noworoczne, nie sądzicie?

Mario Kart Deluxe (Nintendo Switch)

Kto nie zna włoskiego hydraulika Mario? Ta postać stworzyła wspomnienia niejednego dorosłego dziecka. Teraz może również wziąć udział nie tylko w Twoim dzieciństwie, ale również w imprezie sylwestrowej.

Wraz ze swoimi towarzyszami stawiasz czoła najpopularniejszym postaciom spod szyldu Nintendo na pełnych atrakcji torach gokartowych.
Nic tak nie uatrakcyjnia zabawy jak zdrowa rywalizacja! Co więcej, w trakcie grania w Mario Kart liczą się nie tylko umiejętności, ale również szczęście. To jaki power-up wylosujesz, może mieć istotny wpływ na finalny ranking. Na jednej konsoli mogą zagrać nawet 4 osoby, a w standardzie na
Nintendo Switch otrzymujesz dwa pady.

Wiedza to potęga (PS4/PS5)

Imprezowe gry wideo to także quizy. Lubicie taką rywalizację? Oglądaliście kiedyś Milionerów w telewizji (Rosiu to nawet kiedyś brał udział!)? Teraz każde z Was może się wcielić w uczestnika teleturnieju, zbierając punkty i odpowiadając na trudne pytania z różnorakich dziedzin. W zabawie może wziąć udział każdy, kto pobierze aplikację na smartfon. Odpowiedzi zaznaczycie w aplikacji. Ta gra może być przyjemnym urozmaiceniem sylwestrowego wieczoru.

Tetris (wieloplatformowy)

Absolutny Klasyk przez wielkie K, który znają nie tylko gracze. To wielopokoleniowe dzieło zapisało się w dziejach popkultury, dzięki swojej prostocie oraz szybkości rozgrywki. W nowych odsłonach wielu graczy może rywalizować między sobą na jednym urządzeniu.

W obecnej wersji Tetris to nie tylko zbijanie bloczków, ale też układanie przeszkód dla swojego rywala. Ta gra towarzyszyła mi i moim gościom na wielu imprezach i zawsze łączyło się to z dobrą zabawą. Na jednej konsoli mogę ze sobą zagrać dwaj użytkownicy, ale to nie powinno stanowić problemu. Czemu bowiem nie zorganizować mistrzostw?

Just Dance (wieloplatformowy)

Były logiczne imprezowe gry wideo, były gry ze śpiewaniem. Przyszedł wic czas, by rozruszać nie tylko struny głosowe i mózg, ale również resztę ciała. To kolejna gra, do której potrzebujesz smartfona, który tym razem za pomocą żyroskopu oraz kamerki zarejestruje Twoje ruchy. Kto umie tańczyć – pozna nowe
ruchy. A kto ma słabszą motorykę, będzie miał okazję na powygłupianie się ze znajomymi.

Stęskniliście się trochę za filmowym cyklem bezpieczniackim nieregularników? Właśnie zdałem sobie sprawę, że od ostatniego minął prawie rok, więc chyba tym razem z tą nieregularnością trochę przesadziłem. Inna sprawa, że długo zastanawiałem się nad tematem, aż w końcu jakoś tak… sam mi wpadł.

(nie)Bezpieczny Internet Rzeczy?

5 miliardów w 2014 roku, 20 miliardów prognozowanych na 2020 – tyle urządzeń Internetu Rzeczy (Internet of Things, IoT) można (będzie) znaleźć w sieci. Zastanówmy się, czy każde z nich będzie odpowiednio zabezpieczone…

Oczywiście, że nie! Myślenie w ten sposób zakrawałoby na naiwność. Konieczność dbanie o bezpieczeństwo niesienie za sobą konieczność zainwestowania pieniędzy i – w zasadzie nie wiadomo, co ważniejsze/trudniejsze do osiągnięcia – czasu. Nie każdemu się to najzwyczajniej w świecie opłaca.

Pytanie, czy w takim razie warto korzystać z urządzeń IoT… cóż, jest retoryczne. Oczywiście, że tak, nie ma wątpliwości, że zdobycze technologii pomagają nam w życie i dobrowolna rezygnacja z nich to zagranie na poziomie powrotu do wozów zaprzężonych w konie. Co jednak zrobić, by uniknąć ryzyka związanego z bezpieczeństwem? Na co uważać? Tego dowiecie się w filmie.

Jak zapowiadałem –tak zrobiłem, przygotowałem  dla Was Q&A, czyli zestaw pytań i odpowiedzi. Nie było możliwe, by rozwiać wszystkie Wasz wątpliwości – nie pozwalała na to długość nagrania. Wybraliśmy dziewięć pytań, ale do materiału trafiło osiem.

Dziewiąte pytanie, które wymaga dużo więcej miejsca na odpowiedź znajdziecie poniżej. Jest bardzo ważne i często pada, a brzmi mniej więcej tak: „Dlaczego nie mogę mieć światłowodu, jeżeli jest po drugiej stronie ulicy/w sąsiedniej miejscowości/bloku?”

Ale na początku wideo z pozostałymi ośmioma, zapraszam!

Przechodząc do pytania o światłowód. Nie jest prawdą, że nie zależy nam na jakieś grupie klientów – ze wschodu, zachodu, północy, domków jednorodzinnych, mniejszych miejscowości czy przedmieść. Zależy nam na wszystkich klientach.

Jednak podłączenie światłowodu to projekt olbrzymi,  infrastrukturalny. Bliżej mu do budowy autostrad niż do sprzedaży jogurtów w supermarkecie. Między końcem czerwca a początkiem października do światłowodu podłączyliśmy 245 tys. gospodarstw domowych. To tyle, co domków i mieszkań w dużym mieście – Gdańsku czy Poznaniu.

Porównajcie to do podłączania sieci centralnego ogrzewania, sprawdźcie ile budynków podłącza się w trzy miesiące do niej.

Odpowiedź na pytanie „Dlaczego nie mogę mieć światłowodu od Orange?” ma trzy części. Pierwsza to…

… pieniądze, o czym bardzo często piszę odpowiadając na Wasze pytania w komentarzach. Nie mamy maszynki do druku pieniędzy. Na światłowód wydaliśmy w 2017 roku ponad 670 mln złotych. Mało? Dużo?  Wyobraźcie sobie, że za tą kwotę kupujemy… jabłka. Następnie pakujemy je do TIRów (standardowy zestaw dwuczęściowy, o pojemności 20 ton) i ustawiamy owe pojazdy jeden za drugim, zderzak w zderzak. Powstanie kolejka która zabierze jeden pas na drodze z Warszawy do Tychów – 345 km. Ewentualnie moglibyśmy zastawić oba pasy autostrady A2 z Łodzi do Warszawy i jeszcze trochę by zostało.

Niestety nadal za mało, by podłączyć wszystkich za jednym zamachem – dlatego niektórych z Was podłączamy szybciej , innych później. Nam też jest przykro, że nie możemy tego zrobić jednocześnie – uwierzcie, bardzo ułatwiłoby nam to życie.

Po drugie – światłowodu nie podłączają roboty

Mówiąc zupełnie wprost – inwestycja w światłowód to olbrzymie wyzwanie logistyczne, o czym za chwilę dokładnie napiszę. Tę pracę muszą wykonać ludzie. Nie każdy się na tym zna, bo trzeba „ogarniać” telekomunikację, prawo budowlane, geodezję, masę przepisów i jeszcze rozumieć czym jest koszt, a czym dochód. Liczba ludzi, którzy w Polsce spełniają te kryteria jest ograniczona. Trwają obecnie liczne projekty w ramach POPC, mamy boom budowlany, a bezrobocie (na całe szczęście) ma jedną cyferkę.

Po trzecie – światłowód choć w ziemi lub na słupie to… budowa

Na początek ciekawostka – wiecie ile czasu zajmuje uzyskanie zgody na przeciągnięcie światłowodu przez ciek wodny (rzeka, potok, strumień, „rzeczka-smródka”)? Od czterech do sześciu miesięcy.
Jak budowa, to musi być mapa – za każdym razem musimy ją „pozyskać”, co oznacza de facto stworzyć, przy udziale geodetów w oparciu o stare mapy i uzupełnić o nowe elementy, na przykład światłowód. Czasem trwa to nawet kilka miesięcy przy dłuższych liniach światłowodowych.

Skoro już przy nich jesteśmy, to pamiętajcie że często biegną one wzdłuż dróg, często nowych lub świeżo remontowanych, a więc objętych gwarancją. Oznacza to, że ich zarządcy nie chcą nam umożliwić pracy przy nich w obawie o utratę gwarancji albo chcą przejęcia przez nas gwarancji na całą drogę.  Czasem zarządcy chcą także, by prosić o pozwolenie nawet, gdy zamierzamy podnieść studzienkę i sprawdzić, czy kanalizacja techniczna biegnąca pod drogą jest drożna, co oznacza kolejne miesiące czekania. Oczywiście, jeżeli kanalizacja w ogóle tam jest.

Teoretycznie jest inne wyjście. Jeśli nie możemy pociągnąć światłowodu zrealizować sieci w drodze lub tuż przy niej to dla czego nie trochę dalej? Tutaj też nie jest kolorowo. Na każdy kilometr sieci przypada kilkanaście, albo nawet kilkadziesiąt działek, a one mają swoich właścicieli, z którymi trzeba się skontaktować i uzyskać zgodę na dostęp do nieruchomości. A nie każdy jest zainteresowany.

Zapytacie: „dlaczego zatem nie ciągniecie światłowodu przez pola?”

Odpowiem pytaniem: „wiecie ile awarii mieliśmy, bo rolnik w czasie prac w polu wykopał nasz światłowód?”.

A przez las?

Poczytajcie na telko.in 😉

Jak to mówią  za kanałem La Manche – „Live my life”.

Zapchana kanalizacja, zaporowa cena, zablokowana piwnica

Teraz będzie kilka anegdotek, zaczniemy od takiej, która w innych przypadkach nawet byłaby zabawna. Nasza ekipa ruszyła podłączać światłowód w budynku, zajechali, wypakowali się, wzięli klucze od zarządcy… i odbili się od drzwi piwnicy. Bo ktoś w „międzyczasie” wymienił zamki. I nie wiadomo kto to, więc trzeba czekać. Tak z tydzień albo dłużej.

Inna opowieść  – stoi blok, w środku gotowa infrastruktura, wszystko czeka na pierwszego megabita. Tylko nie może się doczekać, bo właściciel kanalizacji uznał, że skoro Orange chce podłączyć, wszystko gotowe, więc  zaproponuje nam za przeprowadzenie światłowodu przez jego infrastrukturę cenę tak wysoką, że można dostać palpitacji serca.

Trzecia będzie moja własna. Otóż w miejscu gdzie mieszkałem jakiś czas temu bardzo chciałem światłowód. Niestety okazało się, że ktoś (dużo tych „ktosiów”) zrzucił na peszle (takie wąskie rurki na przewody) prowadzące do mieszkań… ze dwie łopaty cementu. Idealnie na środeczek, więc skorzystanie z tych peszli było niemożliwe bo się elegancko zalepiły, a administracja na dźwięk słowa „kucie” kręciła nosem. Więc skończyłem z rozwiązaniem „alternatywnym”, po koncentryku.

Sądzę, że koleżanki i koledzy zajmujący się światłowodem mają takich historii setki. Jest także jedna o dziku w studzience. Są inwestycje, a więc i klienci, którzy od prawie dwóch lat nie mogą się doczekać podłączenia. Właśnie z powodów prawno-formalnych i  tego co opisałem nieco wyżej. O kwestii ograniczenia dostępu do poszczególnych osiedli, czy nawet żądania dodatkowych opłat nie wspomnę. Zrobił już to kiedyś Wojtek w tekście „Prezesie spółdzielni, proszę pozwól mieszkańcom mieć światłowód”.

Oczywiście opisanie wszystkich odpowiedzi na pytanie „Dlaczego nie mogę mieć światłowodu, jeżeli jest po drugiej stronie ulicy/w sąsiedniej miejscowości/bloku?” jest niemożliwe. Ale mam nadzieję, że rozwiałem nieco wątpliwości. Bo nie, nie jest tak, że na złość nie chcemy Wam podłączyć światłowodu.

Kolejny odcinek już za miesiąc. Pokażę Wam jak działa sieć rdzeniowa. W ramach przygotowania zapraszam do lektury dwóch materiałów.

• Sieć szkieletowa – ROADM, czyli „autostrada” w sieci szkieletowej
• Sieć szkieletowa część 2… czyli sieć szkieletowa!

Byście sami nie musieli tego robić na międzynarodowym spotkaniu CERT dopadliśmy trzech ekspertów i zadaliśmy im kilka pytań. Ekspertów nie byle jakich. Był to Krzysztof Silicki, Dyrektor ds. Cyberbezpieczeństwa i Innowacji w NASK, Przemysław Jaroszewski, Kierownik CERT Polska oraz Tomasza Matułę, Dyrektora Infrastruktury ICT i Cyberbezpieczeństwa, Orange Polska. Michał Rosiak w tym samym czasie uważnie słuchał prelegentów na konferencji, więc mi przypadło zadawanie pytań.

Miłego oglądania.

A jeżeli chcecie relację z samej konferencji nie pozostaje Wam nic innego, jak męczyć Michała!

Jak sądzicie, która z obecnych wciąż na rynku czołowych marek smartfonów sięga najdalej swoją historią? W sumie to widzieliście tytuł, więc pewnie 😉 się domyślacie – Blackberry to jedyna z czołowych marek, której start datuje się jeszcze na XX wiek! Gdy Nokia wprowadzała na rynek na maksa lanserską 7110,  biznesmeni mogli korzystać z pre-smartfona, Blackberry 850. O iPhone’ach, czy Galaxy S jeszcze nikt nie myślał.

Pełnoletnia Jeżyna

I choć pełnoletnie już Blackberry przez te wszystkie lata zaliczyło dość spektakularny zjazd, jeszcze trwa. Tegoroczny model, Blackberry KeyOne, to kolejne urządzenie „Jeżyny” pod kontrolą systemu Android. Przez bodaj miesiąc testów bardzo przyjemnie mi się z niego korzystało. Trochę smutek bierze, że udział rynkowy BB waha się na poziomie błędu statystycznego. Bez problemu widzę oczyma duszy biznesmena z KeyOne. Tym bardziej, że to jak to urządzenie jest „podtuningowane” pod tego typu użytkownika, no i fizyczna klawiatura (!) naprawdę ułatwiają życie! Przyznam się Wam, że zdarzyło mi się kilkakrotnie pisać na Blackberry KeyOne całkiem spore teksty (w autobusie słabo z otwarciem komputera) i nie czułem jakiegoś wielkiego dyskomfortu. Jeśli sami chcecie spróbować – tutaj znajdziecie KeyOne w naszej ofercie biznesowej (dostępny tylko w Orange!), a poniżej, cóż za niespodzianka :), film.